องค์หญิงสาม . . . รวมภาพประทับใจตอนที่ 16-19สัปดาห์นี้มีแค่ 4 ตอนค่ะ เพราะวันศุกร์งดฉาย ตอนที่ 20 จะฉายวันจันทร์
ใน 4 ตอนนี้ มีเรื่องราวขององค์หญิงสามแค่ 2 ตอนครึ่งเอง น้อยมากๆ
แต่ถึงจะน้อยแต่ก็ประทับใจค่ะ รู้สึกดีกับราชบุตรเขยขึ้นมานิดๆ แต่ยังไงก็เชียร์ฝาร่ามากกว่าอยู่ดี
ยิ่งดูยิ่งรู้สึกว่าองค์หญิงสามของเราเหมือนกับซินเดอเรลล่าม๊ากมาก
น้องเจอแม่เลี้ยง พี่เลี้ยง น้องเลี้ยงใจร้าย แต่องค์หญิงสามโชคร้ายกว่า
ตรงที่สามีไม่ได้เท่ห์และมาดแมนเหมือนเจ้าชาย ครอบครัวสามีก็แสนจะงี่เง่า แฟนคลับล่ะเซ็ง
ดูไปแล้ว CBML ก็ตลกแต่บางครั้งก็ทำให้ตลกไม่ออก อยากจะเศร้าแต่ก็มีเรื่องให้แอบขำ
อยากจะหัวเราะให้เต็มที่ แต่ความรู้สึกเศร้า หดหู่ สะท้อนใจก็กึ่มๆ เข้ามาขวาง
เทียบกับ You’re Hired แล้ว เรื่องนั้นสนุกกว่าเยอะค่ะ แบบตลกจริงๆ
เวลาหมิวหมิวโดนพระเอกว่า เราก็ขำตามไปด้วย เพราะหมิวหมิวเธอร้าย เธอวีน เธอป่วนจริงๆ
พระเอกแม้จะว่าหมิวหมิว แต่เค้าก็แค่แซวเล่นและมีความเป็นสุภาพบุรุษ
พอมาดูองค์หญิงสามของเรา ถึงจะขี้วีน พูดจาตรงไปตรงมา แต่องค์หญิงไม่ได้ร้ายกาจเลย
สิ่งที่องค์หญิงทำอยู่บนพื้นฐานของความถูกต้องและยุติธรรม จริงๆ บ้านกัมควรจะฟังองค์หญิงด้วยซ้ำ
องค์หญิงผิดก็แค่ ทำตัวเป็นองค์หญิงที่ทุกคนต้องทำความเคารพ และมีความหยิ่งในศักดิ์ศรีขององค์หญิงมากไปหน่อย
พอมาดูซับอังกฤษแล้วก็ไม่แปลกใจเลย เพราะมาตรฐานขององค์หญิงคือเสด็จพ่อ
ที่เป็นทั้งวีรบุรุษและคนสำคัญในใจขององค์หญิง พอมาเห็นความงี่เง่าไม่ได้เรื่องของครอบครัวราชบุตรเขย
ถึงทำให้องค์หญิงทนไม่ได้ต้องเข้าไปยุ่ง สิ่งที่องค์หญิงทำก็แค่พูดความจริงไม่ได้ไปก้าวก่ายอะไรมากเลย
แต่สิ่งที่ครอบครัวกัมทำกับองค์หญิงนั้น แฟนคลับสุดจะทนจริงๆ นะ
ทั้งว่าองค์หญิงสารพัด ว่าแบบว่าจริงๆ จังๆ รังเกียจเหมือนองค์หญิงเป็นตัววุ่นวายที่ทำให้ครอบครัวพินาศ
ทั้งๆ ที่ต้นเหตุน่ะ ก็สมาชิกในครอบครัวตัวเองน่ะแหล่ะทำ องค์หญิงก็แค่ชี้ให้เห็นความจริง
แทนที่จะปรับปรุงตัวเอง กลับโยนความผิดมาให้องค์หญิงซะงั้น
แล้วความคิดแต่ละอย่างที่คิดจะทำกับองค์หญิง ไม่ใช่วิถีสุภาพบุรุษเอาซะเลย
ผิดกับพระเอกใน You’re Hired ลิบลับ เทียบกันแล้วยิ่งทำให้รู้สึกอึดอัดคับข้องใจ
เวลาดูพวกพี่น้องกัมว่าองค์หญิงทีไร น้ำตาซึมทุกที ไม่รู้สึกตลกด้วยเลยค่ะ สงสารองค์หญิงสาม
ถ้าองค์หญิงเป็นเหมือนหมิวหมิวก็คงขำแหล่ะนะ แต่นี่พูดได้เต็มปากว่าองค์หญิงไม่ผิด
อ๊าก . . แค้นใจแทนองค์หญิงเสียนี่กระไร ขอระบายให้หายอัดอั้นแล้วก็ . . โล่งอก
เอาล่ะ . . เข้าเรื่องดีกว่า ขอเชิญพบกับความสวีทเล็กๆ ขององค์หญิงสามและราชบุตรเขยในที่สุดพวกเราก็ได้รู้ว่า เจ้าของกระดาษ “ชิ้งเถ่ง” หรือกระดาษแมลงปอ
ที่ราชบุตรเขยประทับใจนั้น คนที่เขียนข้อความก็คือองค์หญิงสามค่ะ
ราชบุตรเขยเวลาที่ท้อใจหรือกำลังจะเป็นลมเพราะร่างกายอ่อนแอ
ก็จะนึกถึงข้อความบนกระดาษเสมอ ข้อความเป็นเหมือนกำลังใจให้ราชบุตรเขย
ข้อความต่างๆ นั้น องค์หญิงคัดลอกมาจากคำสอนหนังสือคำสอนของยายจ๋า
เวลาที่องค์หญิงเจอกลั่นแกล้ง เจอเรื่องอยุติธรรมในวัง
ก็จะคัดคำสอนของยายจ๋าเตือนสติของตนเอง ค่อยๆ เก็บสะสมไว้
และนำไปปล่อยที่หอคอยของวัดในวังหลวงทุกวันเกิดและวันครบรอบวันตายของยายจ๋า
ภาพตอนที่แคปนี้เป็นวันเกิดของยายจ๋าขององค์หญิงก็คือวันที่ 2 กุมภาพันธ์ ค่ะ
กระดาษแมลงปอที่องค์หญิงปล่อย ลอยไปตามลมไปตกที่สวนที่ราชบุตรเขยไปนั่งพักพอดี
ราชบุตรเขยเจอกระดาษแมลงปอครั้งแรกคือเมื่อ 3 ปีก่อน และจากวันนั้น
ทุกๆ ปี ราชบุตรเขยก็จะเดินทางมาที่สวนแห่งนี้ เพื่อเก็บสะสมกระดาษแมลงปอ
ตอนแรกที่ดูก็นึกว่า พอไม่ชอบแม่นางในฝันแล้วราชบุตรเขยก็จะไม่สนกระดาษแล้วซะอีก
แต่ที่ไหนได้ ราชบุตรเขยเค้าประทับใจกระดาษก่อนอยู่แล้ว ปีถัดมาถึงมาเจอแม่นางในฝัน
และคิดว่ากระดาษแมลงปอทำให้เค้าได้พบกับเรื่องราวโรแมนติก
ราชบุตรเขยไม่ได้คิดว่ากระดาษแมลงปอคือกระดาษของแม่นางในฝันแต่อย่างใด
เพียงแต่รู้สึกขอบคุณนางที่มาปลุกเค้าให้ตื่นจากตอนที่เป็นลม ไม่อย่างนั้นเค้าคงไม่พื้น
ถึงจะไม่ชอบแม่นางในฝันแล้ว แต่เค้าก็ยังคงประทับใจกับกระดาษแมลงปอ
ทำให้อยากรู้ว่า แล้วราชบุตรเขยจะอยากรู้มั้ยนะว่าใครเขียนข้อความนี้
แล้วถ้ารู้ความจริงว่าเป็นกระดาษขององค์หญิงสาม ราชบุตรเขยจะรู้สึกยังไง