The Swordsman of Devil

“อี้เซียง ข้าขอโทษ ที่ข้าทำไปทั้งหมดก็เพื่อเราสองคนนะ ข้ารู้ตัวว่าข้าสู้จื่อหลงไม่ได้ ข้าถึงต้องใช้วิธีนี้ แต่ว่ายาพิษนั้นก็ไม่มีอันตรายถึงชีวิต มันแค่ทำให้เขาสูญสิ้นวรยุทธ์ไปชั่วคราว พออีกหกชั่วยามเขาก็จะเป็นปกติ ข้าไม่ได้โหดถึงขนาดอยากให้ผู้มีพระคุณต้องตายหรอก เจ้าเชื่อข้านะ อี้เซียงเชื่อข้านะ ข้าขอโทษ” ลี่หูตรงเข้ามาเพื่อจะกอดอี้เซียงแต่นางดิ้นหนี ถอยห่างออกไปไม่ยอมให้เขาเข้าใกล้
“พี่ก็รู้ว่าพี่จื่อหลงเป็นผู้มีพระคุณแต่พี่ก็ยังทำ ข้า..ข้าไม่น่าเชื่อคำลวงของพี่เลย”
“อี้เซียง ข้าขอโทษ ข้าทำทุกอย่างเพื่อเจ้าเพื่ออนาคตของเรานะ” ลี่หูสร่างเมาขึ้นมาทันทีเมื่อเห็นอี้เซียงทำท่ารังเกียจ เขาพยายามจะอธิบายให้นางเข้าใจ แต่อี้เซียงก็ไม่ยอมฟัง
“แต่ข้าไม่ต้องการให้พี่ทำแบบนี้ พี่ลี่หู..ข้าก็บอกพี่ไปแล้ว ไม่ว่าพี่จะเป็นแม่ทัพหรือแค่คนสามัญธรรมดา ข้าก็มีความสุขแล้วที่ได้อยู่กับพี่ แต่สิ่งที่พี่ทำกับพี่จื่อหลงในวันนี้ข้าถึงได้รู้ว่าพี่เป็นคนที่เห็นแก่ตัว เพื่อตัวเองแล้วพี่ทำได้ทุกอย่างแม้กระทั่งทำร้ายคนอื่น พี่ไม่เคยทำเพื่อข้าเลย”
“ไม่นะข้าทำเพื่อเจ้า อี้เซียง..ข้าทำเพื่อเจ้าคนเดียว” ลี่หูเอื้อมมือจะไปจับแขน อี้เซียงก็สบัดออก
“ทำเพื่อข้าอย่างงั้นหรอ แล้วที่พี่หลอกใช้ข้าไปทำร้ายพี่จื่อหลง เขาเรียกว่าทำเพื่อข้ารึเปล่า” อี้เซียงถอยหนีจนหลังไปติดเก้าอี้ ทำให้ลี่หูได้มีโอกาสเข้ามาใกล้จนประชิดตัวโอบกอดร่างของอี้เซียงไว้แน่นจนแทบจะให้ร่างของนางหายเข้าไปในร่างกายของตน
“อี้เซียง ข้าขอโทษ ข้าผิดไปแล้ว อภัยให้ข้าได้ไหม”
“วันนี้พี่ทำร้ายพี่จื่อหลงเพราะข้า แล้ววันหน้าพี่จะทำร้ายใครเพราะข้าอีก”
“ไม่มีอีกแล้ว อี้เซียง อภัยให้ข้าได้ไหม” ลี่หูมองหน้าของอี้เซียงด้วยสายตาที่อ้อนวอนหวังให้นางใจอ่อนยอมอภัยให้เขาสักครั้ง “อี้เซียงเพราะข้ารักเจ้า ข้าถึงได้ทำอะไรโง่ๆแบบนี้ เจ้าจะให้อภัยข้าได้ไหม”
“ข้า ข้าไม่รู้ พี่อย่ามาบังคับข้า” อี้เซียงเอามือปิดหูไม่อยากฟังอะไรทั้งนั้น ด้วยใจของนางกำลังสับสน นางรักลี่หูมากแต่ก็ไม่อยากให้เขาทำแบบนี้
“อี้เซียงฟังข้านะ ที่ข้าต้องทำแบบนี้เพราะข้ากลัวว่าจะต้องเสียเจ้าไป ข้าขาดเจ้าไม่ได้” ลี่หูโน้มหน้าเข้าไปหาเพื่อประทับรอยจุมพิตแสดงความรัก หากแต่คราวนี้อี้เซียงเบือนหน้าหนีปฏิเสธพร้อมทั้งดันตัวของลี่หูให้ออกห่าง
“นี่เจ้ารังเกียจข้าถึงขนาดนี้เลยหรอ” ลี่หูเห็นท่าทางที่ปฏิเสธของอี้เซียงก็เริ่มกลัวว่าเขาจะสูญเสียนางไปจริงๆ “เจ้าไม่รักข้าแล้วใช่ไหม ถึงทำท่าปฏิเสธข้าแบบนี้” เขาถามต่อพร้อมทั้งโน้มหน้าเข้าไปหาใหม่ แต่อี้เซียงก็ยังปิดป้อง ไม่ยอมให้เขาทำตามที่ใจต้องการ
“พี่ลี่หู ข้าจะกลับบ้าน พี่ปล่อยข้านะ” อี้เซียงดิ้นไปมาทำให้ลี่หูยิ่งกอดนางไว้แน่นขึ้น
“ข้าไม่ปล่อย ข้ารักเจ้า ข้าจะไม่ยอมให้เจ้าหนีข้าไปไหนอีกแล้ว” ลี่หูกดริมฝีปากไปที่แก้มนวลของอี้เซียง แม้นางจะเบือนหน้าหนีแต่ก็ไม่สามารถหลุดพ้น
“ข้าไม่ได้หนีพี่ไปไหน ข้าแค่อยากกลับบ้าน พี่ลี่หู..ปล่อยข้าก่อน” ลี่หูที่ยังคงมีฤทธิ์ของสุราสูบฉีดอยู่ในกระแสเลือด ยังคงไม่ยอมฟังเสียงห้ามปรามของอี้เซียง ริมฝีปากอุ่นร้อนไล้ลงต่ำมาที่ต้นคอขาวผ่องจนทำให้ใจสาวสั่นสะท้าน “พี่ลี่หู..ปล่อยข้า..อย่าทำแบบนี้” อี้เซียงยังควบคุมสติของตัวเองไม่ให้คล้อยตามลี่หู หากแต่ชายหนุ่มที่กำลังร้อนด้วยไฟแห่งปรารถนาหาได้ฟังคำของนางแม้แต่น้อย ริมฝีปากของเขายังคงค้นหาความหอมหวานจากเรือนกายของหญิงสาวที่ยังคงอยู่ในอ้อมกอด
“อี้เซียง ข้ารักเจ้าเหลือเกิน” น้ำเสียงที่แหบพร่าของชายหนุ่มพร่ำบอกพร้อมทั้งประกบริมฝีปากอุ่นร้อนของตนกับริมฝีปากบางอ่อนนุ่ม แม้อี้เซียงจะส่งเสียงขัดขืนอยู่ในลำคอหากแต่ด้วยรสจูบที่หนักหน่วงนั้นกลับกลืนเสียงของนางไว้จนสิ้น ในยามนี้อี้เซียงไม่มีแม้แต่เรี่ยวแรงที่จะต่อต้านไฟแห่งรักที่ลี่หูจุดขึ้นมาได้อีกต่อไปแล้ว นางทำได้แต่เพียงคล้อยตามรสจูบที่หวานล้ำดุจน้ำผึ้งจนมือน้อยที่คอยผลักไสกลายเป็นเกาะเกี่ยวอกเสื้อของลี่หูไว้แน่นคล้ายกลัวว่าเขาจะถอยหนี การตอบสนองของนางเช่นนี้ทำให้ทำให้ลี่หูพอใจในขณะที่ริมฝีปากของเขายังคงทำหน้าที่ตามที่ใจปรารถนา สัมผัสของชายหนุ่มที่ลูบไล้ไปตามเนื้อผ้าที่แนบผิวกายยิ่งทำให้ร่างของอี้เซียงสั่นสะท้านด้วยความรู้สึกที่ไม่อาจปฏิเสธลี่หู เหมือนที่เขาก็มิอาจปฏิเสธนางได้เช่นกัน มือหนายังคงไล้วนจากเอวขึ้นมาจนถึงหัวไหล่และจึงค่อยๆปลดเสื้อตัวนอกของอี้เซียงออกอย่างช้าๆจนเผยให้เห็นผิวขาวเนียนละเอียดดุจไข่มุก ลี่หูเลื่อนริมฝีปากลงมาเพื่อสัมผัสไปยังผิวกายที่หอมกรุ่นและจึงค่อยๆอุ้มร่างของอี้เซียงขึ้นมาจากพื้นเดินตรงไปที่เตียงนอน ชายหญิงทั้งสองประสานสายตาที่เต็มไปด้วยไฟแห่งปรารถนาที่มีให้กันอย่างลึกซึ้ง เมื่อลี่หูวางร่างบอบบางของอี้เซียงไว้บนเตียงนอนอย่างทนุถนอมพร้อมร่างกายกำยำของเขาที่ทาบทับตามลงไป มือของลี่หูก็ตวัดผ้าม่านให้ปลดลงเพื่อความเป็นส่วนตัว

-------------------------------------------------

จบตอนที่ 18

โปรดติดตามตอนต่อไป

ตอนที่ 18 เรท NC-18 มาแล้วนะค่ะ เช็ดน้ำหมาก น้ำลายกันด้วย ตอนใหม่นี้ยาวหน่อยเพราะรายละเอียดเยอะไปติ๊ด แล้วก็ใช้เวลานานเป็นพิเศษจนมาซะดึกเลย คือว่ากว่าผู้กินกับจะถ่ายฉากสุดท้ายสำเร็จ ต้องใช้เวลาทำใจอยู่นานคะ อ่ะๆ ไม่ใช่ แบบว่าต้องให้พี่ลี่หูไปกล่อมน้องเซียงอยู่นาน กว่าน้องเค้าจะทำใจยอมเข้าฉากเปลืองตัวนี้ได้ค่ะ แบบว่าน้องเค้าเขินพี่ลี่หู เพราะพี่เค้าหล่อเกินห้ามใจจริงๆค่ะ อิอิ ฝากด้วยนะค่ะ เลิฟซีนติดเรทครั้งแรกเลยค่ะ อย่าจิ้นไปไกลมากนะค่ะ เอาเป็นว่า "ข้าวสารกลายเป็นข้าวสุกไปเรียบร้อยแล้วค่ะ"

ป.ล. อ่านมีคำผิดนิดหน่อย ต้องขออภัยด้วยนะค่ะ ขอให้พี่ลี่หูกับน้องเซียงฝันดี แล้วที่สำคัญอย่าเพิ่งหักโหมนะค่ะ มันจะเสียสุขภาพ อิอิ

555...มาคนแรก...แหม !!...ติดเรทจริงๆ ด้วย...ข้าน้อยขอคารวะ...ขนาดจางงี้จะใส่เรทให้กับผิงผิงและหลงเฟยยังคิดหนักอยู่เลยเนี้ย....เลยต้องเปลี่ยนจากเรทเป็นโหดแทน

ปล. ไม่รู้ว่าจะดีขึ้นหรือเลวลงกันแน่หว่า

คนที่สองงงงงง
แม้จะดึกแค่ไหน พรุ่งนี้ตื่นสายได้ก็บ่อยั่นค่ะ คืนนี้วนอ่านฟิค 3 เรื่อง ทำเอาตาแฉะ แสบตาไปโม้ดดด แต่ก็ตื่นเต้น หลากหลายรสชาติเลยค่ะ ฟิคมามิก็ลุ้นยิงกันโป้งป้าง กระสุนปลิวว่อน ผู้อ่านวิ่งหลบกระสุนไปด้วย อิอิ พอมาฟิคจางงี้ อ๊ากกกกก พี่เฟยถูกทรมาน ทำเอาคนอ่านเครียด ใจจะขาดไปกับความทรมานของพี่เฟย แล้วอนาคตจะออกหัวหรือก้อยไม่รู้ น่าเป็นห่วง แสนจะอ่อนอกอ่อนใจ ซิกๆ แล้วก็มาถึงพี่หลงกับน้องหลาานเป็นเรื่องสุดท้ายของคืนนี้ค่ะ

เริ่มต้นเรื่องของตอนนี้ ทำเอาเรื่องที่เครียดเมื่อกี้ ค่อยยิ้มออกค่ะ เขินตามน้องเซียงเลยง่ะ บรรยากาศตอนดูหิ่งห้อยยังกะเข้าหอก็ไม่ปาน

รู้สึกผิดหวังกับพี่ลู่ฟงอ่ะ รู้สึกว่าพี่ลู่ฟังจะร้ายขึ้นทุกทีๆ ยังแอบคิดว่ามือสังหารแม่นางหยูม่ง นางโลมคนงามจะไม่ใช่พี่ลู่ฟงซะอีกค่ะ

และแล้วแม่นางหยูเยี่ยนก็ย้อมตัวเสร็จแล้ว ได้โผล่มาแสดงฝีมือซะที แผนไปสมัครเป็นผู้ช่วยแม่ครัวเนียนมากค่ะ ก็ว่าทำไมไม่มีใครมาสมัครอีก แล้วทำไมประจวบเหมาะแบบนั้นที่คนใช้เก่าลาออกกะทันหัน ที่แท้ก็เป็นแผนที่เตรียมไว้ก่อนนี่เอง แล้วการกลับมาของแม่นางก็ไม่ธรรมดาจริงๆด้วย ฮูย ทำให้สัมพันธ์ตากับยายสั่นคลอนซะแระ ชอบตรงประโยคนี้ของหยูเยี่ยนมากค่ะ "ถ้าหากวันนึงที่ท่านต้องเลือกระหว่างชีวิตของตัวเองกับคนรัก ข้าก็อยากจะบอกท่านเหมือนกันว่าข้าก็จะเลือกทำทุกอย่างเพื่อรักษาชีวิตของคนที่ข้ารักไว้ให้ได้เช่นกัน" ซึ้งอ่ะ ผู้กินกับช่างสรรหาถ้อยคำมาเรียงร้อย แม้หยูเยี่ยนจะร้ายลึกแต่ก็พร้อมทำทุกอย่างเพื่อคนที่รัก ซึ้งค่ะ

มาถึงการประลอง โอ้วว ลุ้นแทบนั่งไม่ติดเก้าอี้ ตอนพี่หลงประลองกับพี่ลี่หู ทับทิมบรรยายได้ละเอียดมาก มอบภาพการต่อสู้ออกกระจ่างเลยค่ะ ทั้งพี่หลงกับพี่ลี่หูต่อสู้กันด้วยเพลงยุทธ์ที่เท่ห์มาก ลุ้นว่าน้องเซียงจะยอมช่วยเหลือพี่ลี่หู ผสมยาในน้ำชามั้ย แต่ท้ายสุดพี่หลงก็ไม่ได้ดื่มชานั้น ในจุดนี้ยังข้องใจเล็กน้อยค่ะ ว่าตกลงน้องเซียงผสมยาให้พี่หลงมั้ย หรือว่าผสมแล้ว แต่ทำไมพี่หลงไม่ดื่ม รู้ตัวก่อนได้ยังไง ยังมึนค่ะ

แล้วก็มาฉากที่รอคอย โฮะๆ ตะแรกก็คาดๆว่าคงมีการฝืนใจ แบบพี่ลี่หูโกรธน้องเซียง ผสมความผิดหวัง ต้องตบจูบๆ เอาแต่ใจกับน้องเซียง แต่น้องเซียงต้านได้หน่อยเดียวก็เคลิ้มแระ ก็นะ แม้จะโกรธ ผิดหวังแค่ไหน แต่กับคนที่รักสุดหัวใจก็ต้านไม่อยู่ จบลงที่ข้าวสารกลายเป็นข้าวสุกแล้ว (เย้...หลายเซียงเอ๋อจะได้มาถือกำเนิดแล้ววว )

ตอนนี้ก็ลุ้นตอนต่อไปค่ะ รู้สึกว่าเรื่องเขม็งเกลียวขึ้นทุกทีๆ ปัญหาของตากับยายกับมือที่สามแม่นางหยูเยี่ยน ตากะยายหวีดกันมานาน ตอนนี้งานเริ่มเข้า ...และก็ชะตาฟ้าลิขิตของน้องเซียงกับพี่ลี่หู ลุ้นๆๆ
ขอบคุณผู้กินกับทับทิมนะคะ ที่ปั่นตอนมาราธอนยาวเหยียดมาให้พวกเราอ่าน สนุกมากๆค่ะ

มาช่วยตรวจคนผิดคะ

หน้าที่27 โพสที่สองของตอนคะ

“ถึงข้าจะชอบ แต่พี่ก็ยังไม่หายดีมาออกกำลังแบบนี้ไม่เป็นไรรึไง” อี้หลานพลิกตัวขึ้นมามองหน้าลี่หูที่ยังนอนอยู่

แอบง่วงเล็กน้อย เดี๋ยวมาต่อพรุ่งนี้นะคะ

น้องมล ละเอียดมากค่ะ ตอนที่อ่าน พี่ก็ไม่ทันดู แบบว่าจิ้นเคลิ้มไปกับน้องเซียงจนลืมดูชื่อ กลายเป็นแม่นางอี้หลานมานอนเคียงพี่ลี่หูซะได้ แหะๆ

เป็นตอนที่ยาวและก็อ่านจุใจมากค่ะ จุดเด่นของตอนนี้ทั้งหมดก็คือการประลองยุทธ์ นับถือผู้กินกับจริงๆว่าสามารถเขียนให้คนอ่านลุ้นและจินตนาการตามได้สนุก ตื่นเต้นมากค่ะ นึกแล้วอยากให้เรื่องนี้รวมเล่มบนแผงจังเลย จะดีใจมากๆเลยค่ะ

ผู้กินกับมาสำรวจเรตติ้งคะ ซึ้งๆที่ผู่อ่านยังคงติดตามกันเหนียวแน่น แม้จะมาซะดึกมากๆ เดี๋ยวค่อยมาตอบเม้นท์นะค่ะ ขอเฉลยคำถามและสรุปคะแนนกันก่อนนะค่ะ ที่ถามไว้ว่า...

พี่ลี่หูคิดหาวิธีเอาชนะพี่หลงได้อย่างไร คำตอบก็คือ ข้อ 2 หลอกใช้น้องเซียงให้ไปวางยาพี่จื่อหลงคะ

คนที่ตอบคำถามนี้ถูกมีคนเดียวคือพี่หลิน รับไป 2 คะแนนนะคะ สรุปคะแนน พี่หลินและพี่โย่ว มีเท่ากัน 5 คะแนน ส่วนน้องมลมี 3 คะแนน

สำหรับคำถามข้อต่อไป ก็คือเรื่องที่ทำให้พี่หลินยังคาใจอยู่ค่ะ ผู้กินกับตั้งใจที่จะไม่เฉลยเพราะจะเอามาตั้งคำถามและคำตอบจะอยู่ในตอนที่ 19 นะค่ะ

คำถามมีอยู่ว่า "ทำไมพี่หลงถึงไม่ได้ดื่มน้ำชาผสมยาพิษของน้องเซียง" (ข้อนี้ 2 คะแนน)

ข้อ 1. น้องเซียงเตรียมน้ำชาที่ผสมยาไว้ แล้วตัวเองดันเผลอไปทำหกลงพื้นเสียก่อน พี่หลงเลยไม่ได้ดื่ม

ข้อ 2. น้องเซียงเตรียมน้ำชาที่ผสมยาไว้แล้ว แต่มาเจออี้หลานระหว่างทาง นางจึงให้อี้หลานเอาไปให้แทน แล้วพี่หลงก็มัวแต่ทำเฉยชากับอี้หลานเลยไม่ได้ดื่ม

ข้อ 3. น้องเซียงเอาน้ำชาผสมยาพิษไปให้พี่หลง แต่พี่หลงรู้ตัวเสียก่อน พอน้องเซียงเผลอเลยแอบเทยาทิ้ง จึงไม่ได้ดื่มยาพิษ

ข้อ 4. น้องเซียงไม่ได้เอายาพิษไปให้พี่หลงดื่มด้วยตัวเอง เพราะคนที่ถือไปให้กลายเป็นหยูเยี่ยนและหยูเยี่ยนก็ไม่ได้ให้พี่หลงดื่ม

ข้อ 5. น้องเซียงกำลังผสมยาอยู่แต่หยูเยี่ยนเข้ามาเจอเสียก่อน หยูเยี่ยนรู้ว่าในน้ำชามียาพิษ จึงแกล้งทำเป็นปัดถ้วยน้ำชาหกจนหมด

ข้อ 6. ไม่มีข้อใดถูก

น้องมล..ขอบคุณที่ช่วยตรวจคำผิดคะ พี่ไปแก้ไขเรียบร้อยแล้ว ถ้าไม่รีบแก้พี่หลงต้องโกรธแน่ๆเลยที่ผู้กินกับส่งแฟนของพี่หลงไปให้พี่ลี่หูกอด ส่วนพี่ลี่หูก็ต้องไม่พอใจที่กอดน้องเซียงอยู่ๆไหงน้องเซียงกลายเป็นน้องหลานไปซะได้ อิอิ

น้องมลอ่านยังไม่จบเพราะง่วงซะก่อน เมื่อคืนพี่ไม่ง่วงเลย คงเพราะนอนกลางวันมาก ตาสว่างโร่เลยค่ะ แต่ถึงฟิคจะยาวแค่ไหน ถ้าสนุกก็เหมือนกับมีสั้นนิดเดียว รู้สึกแบบนั้นจริงๆค่ะ

ที่แท้ประเด็นชาพิษก็มีเบื้องหลังนี่เอง มิน่าว่าอ่านถึงตรงนั้นยังคลุมเคลืออยู่ ดีใจที่ทำคะแนนเพิ่มได้อีก 2 คะแนน หุหุ (เอาไว้รีเควชโบนัส เย้) ตอบคำถามสะสมคะแนนต่อค่ะ

"ทำไมพี่หลงถึงไม่ได้ดื่มน้ำชาผสมยาพิษของน้องเซียง"

ข้อ 1. น้องเซียงเตรียมน้ำชาที่ผสมยาไว้ แล้วตัวเองดันเผลอไปทำหกลงพื้นเสียก่อน พี่หลงเลยไม่ได้ดื่ม

- ข้อนี้ไม่น่าจะใช่ น้องเซียงแม้จะซุกซนคงไม่ซุ่มซ่ามขนาดนั้น ผ่านไปค่ะ

ข้อ 2. น้องเซียงเตรียมน้ำชาที่ผสมยาไว้แล้ว แต่มาเจออี้หลานระหว่างทาง นางจึงให้อี้หลานเอาไปให้แทน แล้วพี่หลงก็มัวแต่ทำเฉยชากับอี้หลานเลยไม่ได้ดื่ม

- ยานี้พี่ลี่หูกำชับนักหนาว่าให้พี่หลงดื่มให้ได้ และน้องเซียงก็ตั้งใจว่าจะช่วยพี่หูตอบแทนพระคุณพี่หลง จึงตั้งใจจะทำด้วยตัวเอง ไม่น่าจะฝากพี่สาวไปค่ะ ข้อนี้ผ่าน

ข้อ 3. น้องเซียงเอาน้ำชาผสมยาพิษไปให้พี่หลง แต่พี่หลงรู้ตัวเสียก่อน พอน้องเซียงเผลอเลยแอบเทยาทิ้ง จึงไม่ได้ดื่มยาพิษ

- พี่หลงเป็นคนวรยุทธ์สูง และยังฉลาด รอบคอบ คิดว่าด้วยชั้นเชิงที่เหนือกว่ามาก คงเป็นการยากที่จะเพลี่ยงพล้ำให้กับเด็กสาวคนหนึ่ง น่าจะมีสัญญาณสักอย่างทำให้รู้ตัวว่าในชานี้ไม่ธรรมดา คิดว่าน่าจะเป็นข้อนี้ล่ะค่ะ

ข้อ 4. น้องเซียงไม่ได้เอายาพิษไปให้พี่หลงดื่มด้วยตัวเอง เพราะคนที่ถือไปให้กลายเป็นหยูเยี่ยนและหยูเยี่ยนก็ไม่ได้ให้พี่หลงดื่ม

- ข้อนี้เหมือนกับข้อ 2 ค่ะ คือน้องเซียงไม่มีทางส่งต่อให้หยูเยี่ยนนำไปให้ เพราะยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าหยูเยี่ยนเป็นใครมาจากไหน

ข้อ 5. น้องเซียงกำลังผสมยาอยู่แต่หยูเยี่ยนเข้ามาเจอเสียก่อน หยูเยี่ยนรู้ว่าในน้ำชามียาพิษ จึงแกล้งทำเป็นปัดถ้วยน้ำชาหกจนหมด

- ข้อนี้ยิ่งไม่ใช่ใหญ่ เพราะถ้าน้องเซียงรู้จากหยูเยี่ยนว่าในชามียาพิษ ก็คงมาโวยกับพี่ลี่หูก่อนจะมีการประลองแล้วค่ะ และก็คงไม่ตกใจ ผิดหวังตอนที่พี่ลี่หูสารภาพในตอนนี้ล่ะค่ะ

คำตอบก็คือ ข้อ 3 แน่นอน ชัวร์ ฟันธงค่ะ

.............

มีอีกประเด็นที่ยังข้องใจ ตอนตาหลงคุยกับหยูเยี่ยน มึนตึงอยู่ดีๆ ยายหลานที่แอบดูอยู่ก็เห็นสองคนกอดกันซะงั้น คิดว่าหยูเยี่ยนต้องมีอะไรที่ไม่ธรรมดาคุยกับตาหลงแน่เลยค่ะ เดาว่าน่าจะขู่ทำร้ายยายหลาน หรือ ขู่จะเปิดเผยความลับของตาหลง ทำให้ตาหลงต้องจำใจตีตัวออกห่างยายหลานแน่เลยง่ะ จะว่าไปแล้วเป็นตาหลงตอนนี้ช่างตกที่นั่งลำบากจริงๆค่ะ นั่นก็คนที่รัก นี่ก็หน้าที่ แล้วยังมีชนักปักหลังในเรื่องพี่ชายของยายหลานอีก อ๊ากก กลุ้มแทนตาหลงเลยค่ะ

โอ้ล่ะหนอ . . ข้าวสารกลายเป็นข้าวสุก หลานจะมาเกิดแล้ว



ขอเอาอาหารมาบำรุงน้องเซียงหน่อยค่ะ

ตั้งแต่บัดนี้นี้ควรเริ่มบำรุงกันที่อาหารหลักที่เป็นประโยชน์ทั้งหลาย






เดือนแรกๆ น้องเซียงคงเริ่มมีอาการแพ้ เอ้า . . ของเปรี้ยวทั้งหลายรับไปเลยค่ะ

มะละกอนั้นแถมให้ เพราะว่าคนท้องมักจะท้องผูก น้องเซียงกินเยอะๆ นะคะ






ที่สำคัญอย่าลืมกินพวกอาหารที่มีแคลเซี่ยมบำรุงกระดูกนะคะ หลานซินเอ๋อจะได้แข็งแรง








ตอนที่อ่านรู้สึกสงสารพี่ลี่หูที่มีพ่อใจร้าย แต่แหมเล่นมาคิดวางยาพี่หลง . . เชอะ

อีกอย่างพี่ลี่หูพี่น้องเซียงปลอบใจซะแนบชิดแบบนี้ โอ้ . . แพ้ประลองคราวนี้คุ้มนะเนี่ยพี่ลี่หูจ๋า

ส่วนลู่ฟง โหดขึ้นอีกแล้วแบบกู่ไม่กลับซะด้วย น่าติดตามมากๆ

แม่นางหยูเยี่ยนกับน้องห้าก็มาเสริมทัพ ตอนนี้บ้านอำมาตย์ไป๋ชักน่าเป็นห่วงแล้วซี่

เป็นห่วงพี่หลงที่สุดเลยค่ะ ทั้งศึกนอก ศึกใน ศึกหัวใจ โอย . . น่าปวดหัวแทน

ตอนประลองก็มันส์หยด ฉับไว น่าลุ้น ไม่ยืดเยื้อดี ทันใจคนอ่านค่ะ



สำหรับคำถามที่ถามไว้ ขอเลือก ข้อ 1 ค่ะ

ที่ตัดสินใจเลือกคำตอบข้อนี้ก็เพราะประโยคนี้ของอี้เซียง

“ข้าไม่ได้หักหลังพี่ แต่เป็นเพราะสวรรค์คงมีตาถึงทำให้พี่จื่อหลงไม่ได้ดื่มยาพิษนั้น”

และอี้เซียงก็รู้ด้วยว่าพี่หลงไม่ได้ดื่มดังนั้นก็น่าจะเป็นไปได้ว่าอี้เซียงต้องทำหก

ก็ถ้าเป็นข้อ 2 3 4 อี้เซียงอาจไม่รู้ก็ได้นี่หน่าว่าพี่หลงไม่ได้ดื่ม

ทีนี้ก็เหลือข้อ 1 กับข้อ 5 ที่ตัดสินใจยากมากๆ แต่มานึกอีกที แม่นางหยูเยี่ยนเป็นเจ้าแห่งพิษ

ทำไมนางจะไม่รู้ว่ายาที่แค่ทำให้หมดแรงชั่วคราวเท่านั้น อีกอย่างถ้าพี่จื่อหลงแพ้การประลอง

ก็ไม่ต้องเป็นแม่ทัพปราบเหลียว ทีนี้พี่จื่อหลงก็จะได้ไม่มียศถาบรรดาศักดิ์ไม่กล้าอาจหาญไปขออี้หลานไงล่ะ

จึงเลือกข้อ 1 เป็นคำตอบสุดท้ายค่ะ ดั่งที่ว่าสวรรค์มีตา อี้เซียงจึงสะดุดทำยาหกไป

ผู้กินกับมาเก็บเม้นท์ของท่านผู้อ่านแล้วคะ

พี่งี้..เลิฟซีนติดเรท ฉากแรก เรื่องแรกของทับทิมเลยคะ ตั้งใจไว้ตั้งแต่วางพลอตเรื่องแล้วว่ามันคงต้องมีแต่จะมีแบบไหนที่สามารถถ่ายทอดออกมาเป็นตัวอักษรได้ ก็ใช้เวลาคิดแล้วคิดอีกอยู่นานเลยคะ กว่าจะได้มาเนี่ยก็ต้องอ่านซีรีย์ "มากกว่ารัก" ไปตั้งหลายเรื่อง ทับทิมว่าในมากกว่ารัก เค้าแปลเลิฟซีนติดเรทโดยใช้ภาษาที่โอเคนะค่ะ คือไม่แรงจนเกินไป อย่างในเด็กดีที่ทับทิมลองไปอ่านๆดู บางเรื่องแรงมากจนทางแอดมินต้องแบนไปเลย (ที่เป็นกำลังภายในก็มีนะคะ) เคยไปอ่านที่นักเขียนเค้าแนะนำเรื่องการเขียนฉากเลิฟซีน เขียนยังไงไม่ให้กลายติดเรทจนเกินงามด้วยคะ ยอมรับว่ามันเขียนยากอยู่ทีเดียว ทำให้ทับทิมรู้สึกว่าแต่งมา 18 ตอน ตอนนี้ใช้เวลานานที่สุดแล้วก็เครียดที่สุดเลยคะ


พี่หลิน..พี่ลู่ฟงเริ่มร้ายขึ้นเรื่อยๆและจะร้ายจนถึงที่สุด ตามรีเควสของแม่ยกเลยคะ ตอนแรกผู้กินกับเกรงใจเลยให้พี่ฟงเรียกคะแนนความสงสารไปตั้งเยอะ แต่พอแม่ยกไฟเขียวเท่านั้น ก็เดินหน้าขอร้ายเต็มที่คะ ในที่สุดหยูเยี่ยนก็ย้อมตัวเสร็จแล้ว ปล่อยให้แฟนๆรอซะนานเลย ผู้กินกับขออนุญาตแฟนๆพี่หลงนะค่ะ ขอผู้กินกับทำร้ายจิตใจนิดนึง เพราะความสุขที่เป็นนิรันดร์ ย่อมเริ่มต้นจากความทุกข์ที่แสนสาหัสนะค่ะ ผู้กินกับขอแล้วกันนะคะ ให้ไม่ให้ไม่รู้ล่ะคะ จะทำล่ะนะ อิอิ แล้วก็ขอบคุณสำหรับคำชมที่ชอบประโยคเด็ดของหยูเยี่ยนนะค่ะ

ฉากประลอง..ทับทิมยังกังวลอยู่คะว่าจะบรรยายมากจนเกินไปรึเปล่า แต่เห็นพี่หลินบอกว่าทำให้จิ้นได้กระจ่างแล้วก็สนุก ก็รู้สึกดีใจมากๆเลยคะ ขอบคุณอีกครั้งนะคะ

มาถึงฉากที่พี่หลินรอคอยมาแสนนาน อิอิ จริงๆทับทิมก็คิดไว้ 3 แบบคะ แบบแรกคือ ฝืนใจ พี่ลี่หูใช้กำลังบังคับถึงจะมีความรักให้กัน แต่น้องเซียงจะต้องเสียใจมากๆ เลยไม่เอาตัดทิ้ง แบบที่ 2 น้องเซียงโดนยาอย่างว่าเข้าไป อันนี้ขอบอกว่าถ้าเลือกแบบนี้จะอีกนานหลายตอนกว่าจะถึงคะ เพราะคนที่วางยาคือพี่ลู่ฟง กะจัดการน้องเซียงซะเลย แต่ว่าพี่ลี่หูตามมาช่วยทัน พี่ลี่หูเลยกลายเป็นพ่อของน้องซินเอ๋อ แต่ว่า..ไม่เอาอีกคะ เพราะพอพี่ลี่หู XXX ไปแล้วก็จะไม่ยอมรับไงคะ ทำร้ายจิตใจน้องเซียงอีกแล้ว เลยมาสรุปที่แบบที่ 3 มันทำร้ายจิตใจบีบคั้นกันมากกว่าค่ะ (ไม่บอกๆเดี๋ยวไม่ตื่นเต้นว่าจะทำร้ายจิตใจกันยังไง) พี่หลินรู้สึกว่าตอนใหม่พี่ลี่หูหื่นเกินไปรึเปล่าคะ ก็ตั้งแต่ต้นยันจบ พี่แกทั้งจูบ ทั้งกอดแล้วก็เข้าหอกับน้องเซียงด้วยอ่ะค่ะ

สุดท้ายที่พี่หลินยังมีประเด็นสงสัยอยู่ สปอยให้ว่าพี่หลินเริ่มดาๆมาถูกทางแล้วคะ


น้องมล...ยาวหน่อย ค่อยๆอ่านตามมานะค่ะ ระวังเลือดกำเดาพุ่งกระฉูดด้วยคะ เพราะพี่ลี่หูได้ยาดองกระชายดำเข้าไป พี่แกเลยคึกตั้งแต่ต้นยันจบตอนเลยคะ เป็นตอนที่น้องเซียงเปลืองตัวที่สุดแล้วคะ

พี่โย่ว...ขอบำรุงที่พี่ขนมาบำรุงน้องเซียงตั้งแต่ตอนนี้ รับรองได้เลยว่าน้องเซียงต้องมีร่างกายที่แข็งแรง หลานก็ต้องแข็งแรงตามไปด้วยแน่ๆเลยคะ มีมะละกอด้วย คนท้องมักจะท้องผูก คงต้องให้น้องเซียงกินเยอะๆแล้วล่ะคะ

ประเด็นพ่อใจร้าย พี่ลี่หูน่าสงสารจริงๆ เดี๋ยวตอนหน้าปมจะเริ่มคายมาหน่อยๆแล้วล่ะคะ แต่ที่น่าสงสารและน่าเป็นห่วงที่สุดในตอนนี้ก็คือพี่หลง อย่างที่พี่โย่วว่าเลยคะ ทั้งศึกนอก ศึกใน ศึกหัวใจ กลุ้มคะกลุ้ม น้องห้ามันมาทำไมก็ไม่รู้ พี่หลงคงต้องคอยระวัง แล้วยังมีหยูเยี่ยนอีก โอ๊ย...ตาหลงแย่แน่ๆเลยคะ

-------------------------------------------------------

คำถามที่ถามไป จะเฉลยในตอนที่ 19 นะค่ะ ขอให้ทุกคนโชคดี เก็บ 2 คะแนนนี้ให้ได้คะ

ลืมไปคะ ผู้กินกับอยากถามความคิดเห็นทั่นผู้อ่านเกี่ยวกับฉากเลิฟซีนติดเรทสักหน่อยว่าเป็นยังไงบ้างคะ หมายความว่ามันแรงไปไหม น่าเกลียดไปไหม ใช้คำที่ไม่เหมาะสมหรือเปล่า หรือว่าจิ้นกระจ่างจนเกินไปอะไรทำนองนี้อ่ะคะ ขอคำติชมแบบไม่ต้องเกรงใจเลยนะคะ ผู้กินกับอยากทราบค่ะ จะได้เอาไปปรับปรุง

โอวตอนนี้มันมากจริงๆ ค่ะ ตั้งแต่ฉากกุ๊กกิ๊กกันของพี่หูน้องเซียง คนอ่านก็ร๊อรอว่าตอนไหนนะที่ว่ามันเรท nc 18 พออ่านมาถึงตอนจบก็ถึงบางอ้อค่ะ ในที่สุดข้าวสารก็สุกซักที

ที่ถามว่ามันเรทไปไหม แต๋มว่าไม่นะคะ อ่านแล้วดูแบบว่าสวยงาม น่าเสียดายตรงที่พี่ลีหูปิดผ้าเร็วไปติ๊ดนึง กร๊ากกกกก (ว่าแต่ช่วงนี้เฮียเครับฉากเลิฟซีนหนักไปหรือเปล่า คืนก่อนหน้าก็เพิ่งจัดการน้องเรไป ฮ่าๆๆ)

ส่วนฉากต่อสู้ เท่ห์ และสนุกมาก ทับทิมบรรยายซะเห็นภาพ เห็นหน้าพี่จื่อหลงชัดมากเลยค่ะ เห็นด้วยกับหลินกุค่ะ ตอนนี้เหมือนจะยาวนะคะ แต่อ่านแป๊บเดียวจบเลยค่ะ สนุกมาก

ผู้กินกับทับทิม ทำการบ้านมาอย่างดีเลยค่ะ ศึกษาข้อมูลเยอะ ทำให้เขียนออกมาได้ดี ได้อารมณ์ขนาดนี้ ขอชมเชยอย่างจริงใจค่ะ เรื่องฉากต่างๆ เด๋วเม้าส์ตอนท้ายนะคะ มาเม้าส์ด้านอื่นก่อน

เรื่องที่ว่าพี่ลี่หูหื่นเกินไปมั้ย อันนี้มีที่มาที่ไปค่ะ ตะก่อนพี่ลี่หูเค้าปิดบังใจตัวเอง หรือยังไม่รู้ใจตัวเอง ปากแข็งต้องเก็บกดความรักที่มีต่อน้องเซียงไว้ภายใน พอตอนหลัง สารภาพรักกับน้องเซียง แล้วก็บอกความจริงใจให้พ่อของพี่ลี่หูรู้ การแสดงออกกับน้องเซียงจึงถูกปลดปล่อย อยากแสดงความรักที่เคยเก็บกดไว้ออกมาเต็มที่ จังไม่มีการหื่นเกินงามค่ะ เหมาะสมกะบทแล้วค่ะ

ส่วนเรื่องตาหลง กองเชียร์พี่หลงไฟเขียวเต็มที่ค่ะ สุขมาเยอะแระ จะทุกข์บ้างก็จะได้ทำให้เรื่องเข้มข้นขึ้น จะกลั่งแกล้งรังแกยังไงก็ได้ค่ะ จะโขกสับโป๊กๆ ก็สุดแท้แต่ผู้กินกับจะพาไปค่ะ แค่ขอลงเอยแบบแฮ๊ปปี้มีความสุขก็พอแระ จะได้มีความสุขในท้ายที่สุดค่ะ

ทีนี้มาเม้าส์เรื่องฉากเลิฟซีน อยากจะบอกว่า ถ้าเทียบกับที่พี่เคยอ่านมา ไม่ว่าจะเป็นนิยายแปล นิยาย Y นิยายใต้ดิน บนดิน ของทับทิมเป็นแค่ขั้นอนุบาลค่ะ 555 ทับทิมใช้ภาษาได้สละสลวย งดงาม ไม่ลามกซักติ๊ดดด เพราะงั้นเลิกกังวลค่ะ ไม่น่าเกียจแต่อย่างใด พี่เคยเขียนนิยาย Y บรรยายตั้งแต่เข้าหอจนจบ ไม่มีการดับไฟ ปิดม่านแต่อย่างใด เพราะงั้นเลิฟซีน SOD แค่จิ๊บๆ ค่ะ เหอๆๆ

ไม่แรงค่ะ กำลังงามเลยทีเดียว เห็นภาพแต่ไม่เรทเกินงาม ตัดฉับได้กำลังดี

แต่ถ้านับแบบละครจีนกำลังภายใน ฉากจูบพี่ว่าแรงกว่า เพราะว่ายุคโบราณ

คงไม่ได้มีค่านิยมแบบตะวันตก ที่จะต้องมาจูบกัน คือเข้าหออย่างเดียวเลยไง



พอแต๋มมาทัก ก็เอ้อ . . จริงด้วยแฮะ พักนี้เฮียเครับบทเรทๆ เยอะเลยนะเนี่ย

แฟนคลับคงเก็บกด ที่ตอนเฮียเคเล่นละคร Forensic Heroes II กับอาเส่

อยู่ดีๆ พี่ว่าน (เฮียเค) ทำน้องมา (อาเส่) ท้องได้ไงหว่า ไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย

อยู่ดีๆ น้องมาก็ท้องซะงั้น ไม่มีฉากเรทให้เห็นสักติ๊ด ไม่มีเกริ่นนำด้วย

พอมาในนิยาย เฮียเคเลยงานเข้าเลยทีนี้ ต้องมาชี้แจงแถลงไข แสดงให้ดูกันเลย

แต๋ม...พี่ลี่หูต้องรีบปิดผ้าม่านคะ เพราะพี่เค้าระแวงกลัวมีคนเจาะรูส่องดูไงค่ะ เลยต้องป้องกันไว้ก่อนคะ

พี่หลิน..ขอบคุณที่ไฟเขียวเต็มที่ งั้นก็เตรียมไปหากล่องพยาบาลให้พี่หลงแต่เนิ่นๆเลยนะคะ เดี๋ยวพอจะต้องใช้งานจริงจะได้ไม่ลำบากไงค่ะ พออ่านการวิเคราะห์ของพี่หลินค่อยโล่งหน่อย นึกว่าพี่หูจะหื่นจนเกินไป เพราะก่อนหน้านี้พี่ฟงหื่นกับน้องเซียงมากๆ กลัวพี่หูจะแซงหน้าคะ

มาถึงฉากเลิฟซีน ขอบคุณทั้งแต๋ม พี่หลิน พี่โย่วนะค่ะ ที่ช่วยมาติชม แบบนี้ค่อยสบายใจหน่อยคะ แต่มันก็จริงอย่างพี่โย่วว่านะ ฉากจูบในละครจีนกำลังภายในมันอาจจะดูแรงจริงๆ เพราะเมื่อก่อนไม่ค่อยเห็นนะค่ะ พอมีแล้วมันก็แรงอยู่คะ มีมาหลังๆนี่ล่ะที่มีให้เห็นเริ่มหลายเรื่อง พอเรียกน้ำลายให้หกได้ อิอิ

พี่หลินพูดถึงนิยาย Y ทับทิมไม่เคยอ่านเลยค่ะ มาอ่านก็ที่เด็กดีนี่ละ แบบว่าอึ้งไปเลยแบบว่าบรรยายชนิด เอ่อ...พูดไม่ออก เวลาอ่านนี่ต้องแอบๆเพราะเดี๋ยวหน้าจะแดง โดนจับได้ค่ะ ฮ่าๆ

ทับทิมเกริ่นๆไว้ที่บ้านพี่ชายแล้วไงคะว่าช่วงนี้เฮียเครับบทหนักมาก ถ้าเฮียมารับเล่นจริงๆต้องบ่นแน่ๆเลย โดยเฉพาะฉากเลิฟซีนนี่ คิดดูสิ 2 เรื่องเลยนะนั่น เข้าหอทั้งคู่ คริคริ ไม่แค่จูบ

ภาพปลากรอบ ฉากประลองด้วยการยิงธนูที่ระยะ 30 หลา



ของพี่หลงตรงเป้าหมาย กึ่งกลางพอดี (กติกาคือต้องอยู่ในจุดสีดำเท่านั้นนะคะ ถ้าหลุดขอบคือไม่ผ่านคะ)



ของพี่ลี่หูเกือบหลุดนอกขอบไปค่ะ แต่ยังถือว่าผ่าน


ท่านพ่อของพี่ลี่หู...คุณลุงเจิ้นปัง



ทับทิมชอบคุณลุงคนนี้นะค่ะ เป็นนักแสดงที่มักรับบทตัวละครที่ดูยากมาก คือหมายความว่าเป็นคนดีในมาดผู้ร้าย หรือเป็นผู้ร้ายในมาดคนดีก็ได้คะ หน้าตาก็ออกเจ้าเล่ห์ วเพราะงั้นเลยมอบบทพ่อใจร้ายของพี่ลี่หูไปให้ซะเลย


ช่วงกุ๊กกิ๊กน่ารัก..ของคู่สามี ภรรยา หมาดๆ อิอิ







ป.ล. แฟนคลับเก็บกดจริงๆค่ะ เลิฟซีนของเฮียเคไม่ค่อยได้ดั่งใจแฟนคลับคะ พอเป็นนิยายเฮียเลยงานเข้าซะ

แฟนคลับจื้อหลินไม่ค่อยเก็บกดนะคะ ไม่ต้องจัดเลิฟซีนให้บ่อยก็ได้ หึงค่ะ (โหะๆๆ ล้อเล่น) ส่วนเรื่องที่จะทำให้พี่หลงช้ำนอกช้ำในไม่มีปัญหาค่ะ เพราะจื้อหลินเล่นกี่เรื่อง ก็ปางตายทุกเรื่อง จะเรื่องเจ็บเรื่องป่วย หรือโดนนางเอกทำร้ายทั้งกายทั้งใจ ก็เจอมาหมดแล้ว (ถามอาเส่ได้) ซ้อสี่ก็ไฟเขียวด้วยอีกคนค่ะ ซ้อๆ บ้านจาง ภูมิต้านทานดีทุกคน

แปะภาพประกอบดีกว่าค่ะ



(หมู่นี้หลินกุอู้บ่อยนะ ให้แต๋มแปะอยู่เรื่อย)

น้องมล พี่คิดว่าตรงคำว่า "เป็นต่อ" ทับทิมอาจเขียนผิดค่ะ เพราะตอนที่อ่านประโยคนี้ก็รู้สึกขัดกันเหมือนกันค่ะ คิดว่าน่าจะเป็นคำว่า "เสียเปรียบ" มากกว่าล่ะ ต้องรอผู้กินกับมาเฉลยค่ะ

แต๋มสตูดิโอ ก็เวลาแต๋มแปะภาพแล้วมันขำไง เผื่อมีมุขอะไรให้เพื่อนๆขำ หลินกุก็เลยอู้บ้าง จะได้ช่วยกันแปะ ค่ะ
อย่างภาพแรก ตาหลงทำหน้าตาตลกอ่ะ แต่เวลาพูดนี่จริงจังมาก อารมณ์ไม่ค่อยเข้ากันเลยนะเนี่ย ส่วนภาพที่สองโอเคเลขค่ะ เนียนได้ๆ

น้องมลพี่ก็งงเหมือนกันค่ะ แต่คิดว่าผู้กินกับคงหมายถึงว่า ศัตรูตัวใหญ่กว่า พี่หลงเลยคล่องแคล่วมากกว่าหน่ะคะ

**********

นั่นดิ ภาพแรกพี่หลงทำหน้าตลกจริงๆ ด้วยอ่ะหลินกุ แบบว่าตกใจมากไง ไม่อยากให้อีหลานสืบเรื่องพี่ชาย ฮ่าๆๆ

**********

มาแล้วค่ะ ภาพจากการประลอง



ถ่ายทอดสดๆ ร้อนๆ มาเลย



อุ๊.. กรี๊ดดด พิมพ์ผิด

แหมน้องมล พอรู้ว่าเป็น เรท nc 18 นี่ตั้งใจอ่านเชียวนะคะ แบบนี้ผู้กิบกับดีใจแย่ ฮ่าๆๆ