The White Flame . . . เมื่อคืนรีบนอนแต่หัวค่ำ แล้วตื่นมาดูตอน 4 ทุ่ม
ตอนแรกเกือบไม่ตี่นแล้วล่ะ พอนึกได้รีบเด้งขึ้นมาแทบไม่ทัน
ดูแล้วก็มีความสุข สมกับที่ยอมเสียสละเวลานอนจริงๆ ค่ะ
เมื่อวานเป็นตอนที่ 3 ถึงช่วงที่ เยี่ยไฉ่หลิง (อาเส่) กำลังดวงตก
ได้ไปฝึกงานที่โรงพยาบาล แต่กลับโดนคนไข้ที่ตัวเองเคยช่วยจับเป็นตัวประกัน
ทำเอาขวัญเสียไปหมด ยังไม่ทันหายดีก็มีพนักงานของโรงพยาบาลเดินมาถามว่า
“ในที่นี้ใครเด็กสุด” ไฉ่หลิงรีบยกมือตอบว่า “ชั้นค่ะ ชั้นเกิดปลายปี ชั้นเด็กสุดแน่นอน”
โอ้ละหนอ . . แม่คุณช่างมั่นใจ งานเข้าทันใดค่ะ เพราะงานที่ถูกเรียกไปทำคือ ‘เก็บศพ’
ทำเอาไฉ่หลิงพะอืดพะอม กินอะไรไปก็ออกมาโม้ด แถมต้องฝันร้ายถึงศพคุณยายอยู่หลายคืน
ฝันว่าคุณยายมาหาแล้วก็ทำปากขมุบขมิบเหมือนจะพูดอะไรด้วย
ซ้ำร้ายเข้าอีก ได้อยู่เวรดึกเป็นคนแรกของกลุ่มนักเรียนพยาบาล
ยังไม่ทันเริ่มงานก็มีคนมาบอกว่าให้ช่วยหาของใช้ของญาติที่มาลืมไว้ตอนป่วย
คนที่มาเป็นหลานสาวคุณยายที่ตายไปค่ะ ของที่ให้หาคือฟันปลอม
เธอบอกว่าคุณยายมาเข้าฝันบอกว่าให้หาฟันปลอมให้
ปรากฏว่ามีฟันปลอมอยู่ในตู้เก็บของตรงเตียงที่คุณยายเคยนอนจริงๆ
ทำเอาไฉ่หลิงประสาทหลอนกลัวผีซะงั้น “กู้กู” (พยาบาลพี่เลี้ยงกู้) ก็แสนดี๊แสนดี
แนะนำวิธีป้องกันผี คือให้ใช้กรรไกรกับหมวกพยาบาลที่แสนศักดิ์สิทธิ์
พอจะไปซื้อของก็แนะนำว่าอะไรไม่ควรซื้อมากิน (ประมาณว่าดึงวิญญาณมาสู่)
ตอนกู้กูพูดเนี่ยนะ เนียนแบบผู้หวังดีมาก แต่จริงๆ คืออารมณ์กลั่นแกล้ง (แบบหมั่นเขี้ยว)
เข้าใจกู้กูเลยค่ะ เพราะเห็นไฉ่หลิงแล้วน่าแกล้งเป็นที่ซู้ด
หลอกอะไรก็เชื่อ ให้ทำอะไรก็ทำหมด แหย่อะไรไปก็มีปฏิกิริยาฮาๆ ต๊องๆ โก๊ะๆ