[Series: Return Of The Cuckoo 2000] หัวใจปรารถนา

ระหว่างทำงานที่ไนท์คลับ เหวินชูก็เอาแต่ใจลอย ทำงานผิดพลาดเป็นที่ผิดสังเกตของคนรอบข้าง



หลังเลิกงานทุกคนแวะร้านอาหาร แต่มีเพียงเหวินชูที่กินอะไรไม่ลง จึงขอตัวออกมาข้างนอกทั้งที่ฝนตกหนัก ทั้งกวนไห่จิ้งและจีไลซุ่นต่างคุยกันถึงเหวินชูว่าเหมือนมีความทุกข์ในใจ มีเพียงจูซาเจียวเท่านั้นที่รู้สาเหตุว่าเพราะอะไรเหวินชูถึงเป็นแบบนี้[/color]

จูซาเจียวพาเหวินชูมาจูไห่โดยโกหกว่าจะพาเค้ามาแวะดื่มน้ำชา แต่จริงๆแล้วเธอต้องการพาเค้ามาฝากงานที่ภัตตาคารของเพื่อนเก่าที่นี่เพื่อตัดปัญหาทั้งหมด (ฉากนี้เศร้ามั่กๆค่ะ หลินกุร้องไห้เสียน้ำตาเป็นโอ่ง สงสารพี่เหวินชูอ่ะ แง้งงง><~ ป้าเจียวใจร้ายโคตรรรรรร)




ระหว่างที่เจ้าของภัตตาคารคุยกับจูซาเจียว ทำให้เหวินชูเพิ่งเข้าใจว่าความจริงแล้ว จุดประสงค์ของป้าคืออะไร เพราะเค้าต้องทำงาน กินอยู่ที่นี่นั่นเอง ตลอดเวลาเหวินชูเอาแต่จ้องมองหน้าของป้าด้วยความรู้สึกเสียใจมาก
(ฉากนี้เป็นฉากที่ประทับใจมากๆค่ะ)



จูซาเจียว / เหวินชู เธอว่าที่นี่เป็นยังไงบ้าง ป้าหวังดีกับเธอนะจ๊ะ เพราะเธอเป็นคนฉลาด ถ้าได้มาฝึกการทำอาหาร ดีกว่าจมปลักอยู่ในไนท์คลับร้องเพลงกับป้า อีกอย่างค่าครองชีพในเมืองจีนไม่สูงนัก ผู้หญิงส่วนใหญ่ก็ใช้ชีวิตเรียบง่าย ถ้าอีกหน่อยเธอมีงานมั่นคงจะสร้างหลักปักฐานก็ไม่ใช่เรื่องยากนะ

เหวินชู / (หันมาด้วยน้ำตาคลอเป้า) ป้าจะไล่ผมเหรอครับ ผมทำอะไรผิดเหรอ ถึงไม่ให้อยู่ด้วย

จูซาเจียว / (ใจหายและตกใจที่เห็นหลานชายร้องไห้) เหวินชู

เหวินชู / ป้าเจียว ป้าโกรธผมทำไม เพราะเข้าใจผิดคิดว่าผมชอบจินห่าวเหรอ ไม่มีทาง ผมพูดไม่ได้ ไม่คู่ควรกับเค้าหรอก ผมให้สัญญา จะไม่คิดกับเค้าเป็นอื่นเลย

จูซาเจียว / (ร้องไห้ตามหลาน) เหวินชู ขอโทษด้วยนะ ป้าไม่รู้ว่าทำแบบนี้น่ะ จะเป็นการทำร้ายเธอ เธอก็รู้ว่าป้ารักจินห่าว ป้าอยากให้สิ่งที่ดีที่สุดแก่ลูก เธอเข้าใจรึเปล่า

เหวินชู / ผมก็รักจินห่าวเช่นเดียวกับป้า ต้องการให้เค้าได้สิ่งที่ดีที่สุดในโลกเหมือนกัน แต่ว่า ผมจะไม่ชอบเค้า ผมจะไม่มีทางชอบเค้าได้ เพราะว่า เค้าเป็นน้องสาวผม

จูซาเจียว / เหวินชู (ร้องไห้ โผเข้ากอดหลานชาย)

สองหนุ่มสาวเห็นคนชราเดินผ่านมาจึงส่งร่มที่มีอยู่คันเดียวให้ แล้ววิ่งฝ่าสายฝนออกไป



หลี่ซิ่นชวนจินห่าวไปล่องเรือ ทำให้จินห่าวมาขยั้นขยอเหวินชูให้ไปด้วย แต่เหวินชูปฏิเสธ จินห่าวจึงบอกว่าถ้าพี่ชายไม่ไปเธอก็ไม่ไป ทำให้จูซาเจียวบอกให้เหวินชูไปด้วยเพราะเธอก็ไปด้วยเหมือนกัน

เหวินชูขี่มอเตอไซด์วนไปรอบๆ แทนที่จะกลับบ้านอย่างที่น้องสาวบอก กระทั่งวนกลับมารับจินห่าวอีกรอบ



จินห่าว / พี่เหวินชู ทำไมอยู่นี่ล่ะ

เหวินชู / ถ้าไม่กลับไปพร้อมเธอ รับรองป้าเจียวต้องด่าพี่ตายแน่

จินห่าว / วันนี้ชั้นรู้สึกตัวเองมีความสุขจังเลย เพราะมีทั้งแม่ มีพี่ หลี่ซิ่น แล้วก็พ่ออีกคนด้วย ทุกคนรักชั้นหมดเลย ถ้าเราไปอยู่อเมริกาพร้อมกัน คงดีไม่น้อยเลยเนอะ

เหวินชู / พี่ไปด้วยเหรอ

จินห่าว / ก็ไปด้วยสิ พี่กับแม่เป็นคนที่ชั้นรักมากที่สุดนี่ ชั้นจะทิ้งไปได้ไงเล่า ยังไงชั้นจะให้พ่อทำเรื่องไปด้วยกันเลยนะ เมื่อกี้ชั้นคุยกับหลี่ซิ่นแล้วด้วย เค้าจะไปทำงานกับสำนักพิมพ์ของชาวจีนที่นั่นน่ะ เป็นนักข่าว ส่วนแม่ก็ให้ไปเข้าเรียนหลักสูตรภาษาอังกฤษเพิ่มเติม รู้จักเพื่อนใหม่ๆ แล้วพี่ก็ไปเรียนต่อในโรงเรียนสำหรับคนพิการไง พี่เป็นคนฉลาดและขยันด้วย ไม่นานคงตามเค้าทันน่ะ

จินห่าวคุยจ้อโดยไม่ทันสังเกตท่าทางเศร้าซึมของพี่ชาย

ขณะนั้น ที่โต๊ะอื่นโวยวายเมื่อเห็นแมลงสาบ จินห่าวลืมตัวจับแมลงสาบบนพื้นแล้วชูให้พี่ชายดูเหมือนเมื่อยังเด็ก

จินห่าว / (ยิ้มกว้างดีใจ) พี่เหวินชู ชั้นเก่งมั้ย ชั้นจับแมลงสาบได้ด้วยล่ะ

เหวินชู / (หันกลับมามองด้วยสีหน้าเรียบเฉย)

จินห่าว / (หุบยิ้ม เมื่อนึกได้ว่ากำลังงอนพี่ชายอยู่ และอีกฝ่ายไม่สนใจเหมือนทุกที)

จินเซิ่น / เอ่อ...เหวินชู ไอ้ตงมันท้าชั้นให้กินเหล้าดวลกับมัน โธ่ หน้าอย่างมันส่งนายไปยังชนะเลย (แล้วโอบบ่าเหวินชูออกไป)

จินห่าวเห็นพี่ชายไม่สนใจ สะบัดแมลงสาบทิ้งแล้ววิ่งออกจากผลับไปโดยมีหลี่ซิ่นวิ่งตามออกไป

หลี่ซิ่น / จินห่าว (หยิบผ้าเช็ดหน้าให้จินห่าว เมื่อเห็นอีกฝ่ายร้องไห้)

จินห่าว / คนผีทะเล พี่ชายเฮงซวย (ร้องไห้สะอึกสะอื้น)

หลี่ซิ่น / จริงๆ แล้วที่คุณร้องไห้เนี่ย ไม่ใช่เพราะโกรธเหวินชูหรอก แต่เพราะคุณไม่อยากจะพรากจากเค้า ผมว่าคุณสองคนน่ะไม่ใช่แค่รักกันฉันท์พี่น้องซะแล้ว มันน่าจะมีความผูกพันที่ลึกซึ้งมากกว่านั้น ซึ่งพวกคุณเองอาจจะไม่รู้ตัวก้ได้ หรืออาจจะรู้แต่หนีความจริง ที่จริงแล้วผมไม่อยากพูดหรอกนะ แต่ถ้าปล่อยให้เป็นแบบนี้ผมอึดอัด ผมไม่อยากเสียเพื่อนรักอย่างเหวินชูไป และไม่อยากเสียคุณไปเช่นกัน

จินห่าว / ชั้นจะไปหาไห่หลินนะ (ผลุนผลันออกไป)

หลี่ซิ่นมองตามจินห่าว ขณะเดียวกับที่เหวินชูตามน้องสาวออกมา เขามองตามจินห่าว และสบตากับหลี่ซิ่นด้วยความรู้สึกเจ็บปวด



ก่อนวันแต่งงานของไห่หลินกับว่านเพ่ยเจียน จินห่าวมาค้างที่บ้านไห่หลินเพื่อเป็นเพื่อนเจ้าสาว คืนนั้นไห่หลินให้จินห่าวร้องเพลงที่ร้องกับเหวินชูเป็นประจำให้เป็นของขวัญเธอ จินห่าวบอกว่าร้องคนเดียวไม่ได้เพราะตอนนี้เหวินชูไม่อยู่ แต่เพื่อนๆ ต่างบอกว่าให้จินห่าวคิดถึงคนที่รักมากที่สุดเดี๋ยวก็จะร้องได้เอง จินห่าวจึงร้องเพลงที่เธอเคยร้องประจำกับพี่ชายให้เพื่อนฟัง ภายในใจคิดถึงภาพในอดีตระหว่างเธอหลี่ซิ่นและเหวินชู



(ฉากนี้หลินกุพยายามจะวิเคราะห์ในใจจินห่าวว่าเธอรักใครกันแน่ระหว่างหลี่ซิ่น เหวินชู แต่ก็แอบลำเอียงมาที่เหวินชู เพราะภาพสุดท้ายมาหยุดที่จินห่าววิ่งฝ่าสายฝนและเล่นน้ำฝนกับพี่ชายค่ะ)

เหวินกุ้ยฟาง / (เอากระดาษขึ้นมาเขียนที่อยู่) ฟังนะลูก ถ้ามีปัญหาอะไรหรือว่าไม่มีเงินทองจะใช้ล่ะก็ มาหาแม่ที่มาเลย์ตามที่อยู่นี้นะ แม่จะพยายามช่วย รีบไปซะ อย่าให้ใครเห็นว่าเราอยู่ด้วยกัน ไปสิ!



เหวินชูมองแม่เดินจากไป แต่ก็รู้สึกดีใจที่แม่ยอมรับเค้าแล้ว แถมยังให้ที่อยู่ที่มาเลย์ให้เค้าไว้อีก แต่เค้าหารู้ไม่ว่า เหวินกุ้ยฟางให้ที่อยู่ปลอมแก่ลูกชายไป เพราะเธอกลัวว่าเหวินชูจะไปหาเธอจริงๆ