ฟ้าจรดทราย * มิเส่-จางรีฟ*

Original post on Sun May 27, 2007 8:12 am


ละครพิเศษ เรื่อง ฟ้าจรดทราย ชุด มิเส่-จางรีฟ


เนื่องในโอกาส ที่เดือนนี้เป็นเดือนเกิดของอาเส่

จึงขอรวบรวมละครพิเศษชุดนี้ มาตั้งเป็นกระทู้พิเศษค่ะ



Pictures Credit: TVB / Ah Sheh's fanclub / Chilam's fanclub



ขอเชิญทุกท่านพบกับ มิเส่ ณ ฟ้าจรดทรายเมืองจีน



วันนี้ มิเส่ จะต้องแต่งงานเข้าบ้านท่านจางรีฟ






ท่านแม่ก็เลยอาบน้ำให้ลูกสาวซะหน่อย






อาบไปลูกสาวก็ซาบซึ้งน้ำตาไหล ชักไม่อยากแต่งงานแล้วซี่






เอ๊ะ...นั่น มิเส่กำลังจ้องอะไร






ดูซี่ ดูซี่ ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่






อ้อ...ที่แท้ก็จ้องรูปท่านจางรีฟนี่เอง






ท่านจางรีฟหล่อเหลาขนาดนี้ จะช้าอยู่ใย มิเส่รีบขึ้นหลังลาอย่างไม่รอรี






ชาวบ้านก็ต่างมาอวยพร อย่างดีใจ ที่มิเส่จะได้ไปจากหมู่บ้านแล้ว....

เย้ ปิดหมู่บ้านฉลอง 7 วัน 7 คืน






มุ่งหน้าฝ่าฟัน ไกลแค่ไหน ข้าก็ต้องพาท่านมิเส่ ไปส่งให้ท่านจางรีฟให้ได้

ถ้าภารกิจนี้ไม่สำเร็จ ข้าอาจโดนคนทั้งหมู่บ้านรุมเอาได้ เอ้า...สู้ไม่ถอย

เดินทางมาไกล ชักตาลายแล้วซี่ ร้อนก็ร้อน






หิวด้วย...เจ้าลาน้อยน่าหม่ำดีแท้น้อ






ท่านมิเส่ครับ อดทนไว้ก่อน ขืนท่านหม่ำเจ้าลาน้อย แล้วใครจะแบกท่านล่ะ







เหวย...มิเส่ เจ้าใกล้เดินทางมาถึงรึยัง ข้ารอนานแล้วนะ






อุ๊ย..ท่านจางรีฟโทรมาเร่งแล้ว งั้นข้าจะทนหิวไปก่อนก็ได้ เอ้า...เร่งเดินทางเร็วเข้า






ลมแรงจัง...มองอะไรไม่เห็นเลย โอ๊ย...






ท่านมิเส่ ท่านจะกลิ้งไปไหน กลับมาก่อน






อะไรนะ มิเส่หายไประหว่างเดินทาง พวกเจ้าดูแลยังไง

ไป..ไปตามนางกลับมาให้ได้ ไม่งั้นได้เห็นดีกัน






ท่านจางรีฟ ช่วยข้าด้วย






เรื่องราวจะเป็นอย่างไรต่อไป.......ขอเชิญทุกท่าน........

จิ้นต่อเอาเองตามอัธยาศัยค่า คืนนี้ขอตัวไปก่อนน้า ราตรีสวัสดิ์ค่ะ



ขอขอบคุณ จางอ้อม เจ้าของรูปท่านจางรีฟ

ฟ้าจรดทราย...ม้าน้อยบังอาจกั้น



เอ้าเร็ว..โพนี่ไจ๋ ไปเตรียมตัว ท่านจางรีฟคอยเราอยู่






ม้าของมิเส่สวยมั๊ยคะ ท่านจางรีฟรอหน่อยนะ เดี๋ยวเราเจอกัน







แผละ... โพนี่ไจ๋ เป็นอะไร ลุกขึ้นมาก่อนเร็ว






ท่านมิเส่ มัวแต่ดีใจจะได้ไปหาท่านจางริฟ เล่นไม่ยอมอาบน้ำ

โพนี่ไจ๋ เป็นลมดีกว่า...ครอก





เพราะเหตุนี้แหล่ะค่ะ มิเส่เลยต้องอาบน้ำ และขี่ลาไปแทน

ฟ้าจรดทราย ตอน สู้เพื่อวันพรุ่งนี้นะมิเส่



ความเดิมตอนที่แล้ว........มิเส่ ถูกโจรทะเลทรายจับตัว








มิเส่อยู่ไหน บอกเรามาเร็วเข้า







ขอให้มิเส่รอดปลอดภัยทีเถอะ จะให้อาซ้อจุ๊ฟ 10 ทีเราก็ยอม







อื้อ...อั้นอางอีฟ (ท่านจางรีฟ)







ไม่ใช่หรอกมิเส่....เราคือเจ้าชายโอมาน เจ้าไม่ต้องกลัวนะ พวกโจรถูกเรากำจัดหมดแล้ว
เราเป็นญาติของจางรีฟ เจ้าเดินทางเข้าเขตปกครองของเรา
โชคร้ายที่เจ้าเจอพวกโจรทะเลทราย เราก็จะเดินทางไปงานแต่งพวกเจ้าพอดี
จึงช่วยเจ้าได้ทัน แต่ว่าสะพานที่จะข้ามไปเขตปกครองของจางรีฟ โดนพายุพัดขาดซะแล้ว
คงต้องขอแรงเจ้า ช่วยสร้างสะพานทีนะ เราเกรงใจเจ้าจริงๆ
แต่ว่าที่เมืองนี้ พวกผู้ชายออกไปดูบอลโลกกันหมด ผู้หญิงก็ไปดูแฟชั่นโชว์
ทั้งเมืองก็เหลือแต่เรานี่แหล่ะ เราก็อยากช่วยเจ้าสร้างสะพานอยู่หรอกนะ
แต่เราแพ้แดดและกลัวความสูง คงต้องขอแรงเจ้าที นี่ก็เพื่อตัวเจ้าเองนะ
เจ้าจะได้ไปพบกับจางรีฟเร็วๆ ไง








เอ่อ...........ขอบพระทัยเจ้าชายที่ช่วยเหลือ หม่อมฉันจะทำสุดความสามารถเพคะ
ท่านช่วยส่งข่าวถึงท่านจางริฟทีนะคะ






ว่าไงนะ.....มิเส่ปลอดภัยแล้ว เจ้าชายโอมานช่วยไว้
อืม อืม ดี.....งั้นเราจะได้หมดห่วงซะที ขอกินข้าวต่อก่อนนะ







สวรรค์ โปรดช่วยคุ้มครอง ให้ลูกสร้างสะพานได้สำเร็จด้วยเถอะ
ลูกอยากไปหาท่านจางริฟ ไม่ว่าจะบุกป่า ฝ่าเขา ลุยน้ำ ลูกก็ไม่หวั่น












เพื่อท่านจางริฟจะให้ บุกป่า






ฝ่าเขา






ลุยน้ำ






ฮึบ มิเส่สู้ไม่หวั่นค่ะ ต้องสร้างสะพานให้สำเร็จ






ดีมากมิเส่ เราจะถ่ายภาพส่งไปให้จางริฟดู เค้าต้องดีใจแน่ๆ






อะไรกันนี่ ท่านใช้มิเส่ของเราสร้างสะพานรึเจ้าชายโอมาน
ท่านก็มีเฮลิคอปเตอร์ ทำไมไม่พามิเส่ของเรามาส่งทางนั้น
หา...จะทดสอบความสามารถขอว่าที่เจ้าสาว เอ้าได้ ตามใจท่าน
รีบทดสอบ รีบส่งมิเส่มาหาเราล่ะ ทางนี้ก็มีงานให้มิเส่ทำอีกเยอะแยะเหมือนกัน
ท่านเล่นใช้งานนางหนักขนาดนี้ เดี๋ยวก็หมดแรงก่อนพอดี
แล้วใครจะช่วยเราทำงานล่ะ อืม...รู้ก็ดีแล้ว รีบส่งมิเส่มาหาเราด่วนเลย







สะพานใกล้เสร็จแล้ว เราจะได้เจอท่านจางริฟแล้ว
พรุ่งนี้จะเป็นยังไงต่อไปนะ หวังว่าสวรรค์คงช่วยอวยพรลูกด้วย





จบแล้วค่ะ...........วันพรุ่งนี้สำหรับมิเส่จะเป็นเช่นไร
โปรดติดตามต่อไป เมื่อ o-yo นึกสนุกอยากแต่งต่อ



ขอขอบคุณ สปอนเซอร์ผู้ให้การสนับสนุน

• จางอ้อม...เจ้าของรูปท่านจางริฟ และ เจ้าชายโอมาน
  
• ฟาร์ม-ปังคุง... สนับสนุนการตัดภาพ
  

ตอน ... อย่าเพิ่งดีใจมากนักนะมิเส่





เฮ้อ...นี่ก็ผ่านไปเดือนกว่าแล้ว ท่านจางรีฟบอกว่าจะมารับ

แต่ทำไมไม่เห็นมีข่าวคราวส่งมาบ้างเลยนะ ท่านจางรีฟคงลืมเราไปแล้ว









ข้าแต่สวรรค์...ได้โปรดดลใจ ให้ท่านจางรีฟ มารับข้าเร็วๆ ด้วยเถอะ








เอ๊ะ...นั่น นกพิราบบินมา จะมีข่าวถึงเรามั๊ยนะ










มีจริงๆ ด้วย ท่านจางรีฟบอกว่าจะส่งคนมารับดีใจจริงๆ

ต้องรีบกลับไปเตรียมตัวแล้ว ต้องแต่งตัวสวยๆ









ติดเครื่องประดับหน่อย










จัดผมอีกนิด....อืม เราก็สวยเหมือนกันแฮะ







มีความสุขจริงๆ เดี๋ยวจะได้ไปเจอท่านจางรีฟแล้ว







เฮ้อ...แต่ทำไมคนที่จะมารับมาช้าจังเลย







เอ๊ะ...เจ้าเป็นใคร เข้ามาได้ยังไง







ข้าชื่อทึ่ม...ท่านจางรีฟให้ข้ามารับท่านมิเส่ครับ รีบไปเถอะก่อนที่พายุจะมา







มิเส่ : ทำไมเจ้าเดินช้าจริง ไหนว่าพายุจะมาต้องรีบไง


พี่ทึ่ม : คือว่า ข้าเพิ่งนึกได้ว่า ข้าลืมของฝากที่ท่านจางรีฟฝากมาให้ท่าน

ไว้ที่บ้านท่านจางรีฟ ถ้าไงท่านกลับไปที่บ้านท่านโอมานก่อนนะ

ข้าขอกลับไปเอาของฝากก่อน แล้วจะกลับมารับท่านใหม่ ... ข้าไปล่ะ







อ้าว...เดี๋ยวซี่พี่ทึ่ม ท่านจะทิ้งข้าไว้ทำไม

ไหนๆ ก็มารับถึงที่แล้ว ก็พาข้ากลับไป แล้วค่อยไปเอาของฝาก

ที่บ้านท่านจางรีฟทีเดียวเลยซี่ ...โธ่ พี่ทึ่ม กลับมาก่อน







ชะตาของมิเส่จะเป็นเช่นไร จะได้พบท่านจางรีฟหรือไม่

โปรดติดตามตอนต่อไปค่ะ

ตอน...สุขสันต์วันเกิดนะมิเส่ คงได้เจอท่านจางรีฟซะทีนะ


ความเดิมตอนที่แล้ว...

พี่ทึ่มนึกขึ้นได้ว่า ลืมเอาของฝากจากท่านจางรีฟมาให้มิเส่
จึงคิดกลับไปเอา แต่แหม มิเส่ก็จะไปเจอท่านจางรีฟอยู่แล้ว
พี่ท่านจะย้อนกลับไปทำไมล่ะเนี่ย มิเส่จะทำเช่นไร โปรดติดตามได้ ณ บัดนี้




มิเส่...พี่ทึ่ม กลับมาก่อน ของฝากน่ะ เราไปถึงบ้านท่านจางรีฟ ค่อยเอาก็ได้ โธ่

พี่ทึ่ม...เออ จริงด้วยแฮะ






55 ดีใจจัง เราจะได้เจอมิเส่แล้ว จะได้มีคนมาปัดกวาดบ้านซะที รกมานาน





ต่อไปจะดื่ม จะกิน ก็สบาย มีคนทำให้ 555





ลาก่อนขนมปัง เราจะได้กินอาหารดีๆ แล้ว






มิเส่...พี่ทึ่ม อย่ามัวโอ้เอ้นะ พรุ่งนี้วันเกิดเรา เราอยากไปเจอท่านจางรีฟในวันเกิด

พี่ทึ่ม...ได้ครับ แต่ว่าน้ำใกล้หมดแล้วข้าขอพาเจ้าลาน้อยไปพักหาน้ำดื่มก่อนนะ
เติมน้ำไว้เยอะๆ จะได้เร่งฝีเท้าให้ทัน ข้ากลัวว่าข้างหน้าจะไม่มีน้ำ






เสี่ยวเอ้อ...อ้าวพี่ทึ่ม ท่านยังอยู่นี่อีกเรอะ เห็นว่าจะได้เป็นดาราไปถ่ายละครที่เมืองไทยแล้วนี่

พี่ทึ่ม...ข้ามีภารกิจต้องไปส่งท่านมิเส่ให้ท่านจางรีฟก่อน
ส่วนไปเมืองไทยน่ะ ตามตารางนัดข้าจะไปเดือนพฤษภาน่ะ

เสี่ยวเอ้อ...แต่นี่ก็เดือนพฤษภาแล้วนะ

พี่ทึ่ม...อะไรนะ ไม่ใช่เมษาเหรอ...จ๊าก...แย่แล้ว






ท่านมิเส่ ท่านคงต้องเดินทางตามลำพังแล้วล่ะ
ข้าจะรีบเดินทางไปเมืองไทย ขอให้ท่านโชคดี






อ้าวพี่ทึ่ม ทิ้งกันอีกแล้วนะ






ไม่ได้การ ต้องส่งพิราบสื่อสารไปบอกท่านจางรีฟ ให้ส่งคนใหม่มารับ





อะไรนะ เจ้าทึ่มทิ้งมิเส่ไว้กลางทะเลทรายรึ ไม่ได้เรื่อง
ติดต่อหน่วยกู้ภัยทะเลทรายของเจ้าชายโอมาน ให้ไปช่วยมิเส่ด่วนเลยนะ







ท่านลุง...งั่ก งั่ก ท่านมิเส่ครับ ลุงมาจากหน่วยกู้ภัยทะเลทราย

มิเส่...ท่านลุง ข้าเดินได้ ไม่ต้องแบกหรอก เดี๋ยวท่านจะเป็นลมไปซะก่อน

โธ๋ ท่านลุงฟังกันบ้างซี้ แล้วข้าจะได้ไปเจอท่านจางรีฟท่านวันเกิดมั๊ยเนี่ย







เฮ้อ...คนที่ส่งไปช่วยมิเส่แต่ละคน กลุ้มใจจริง ไม่ทึ่มก็แก่

มิเส่รอก่อนนะ ขอข้าฟิตร่างกายก่อน แล้วข้าจะไปรับเจ้าเอง

Lingnamh พิมพ์ว่า:

โอ๊ยย ชอบค่ะ สนุกๆ เอาอีกๆๆ

เรื่องภาพส่งหลังไมค์ได้ค่ะ เดี๋ยวตัดให้

ขอบใจจ้าฟาร์ม ตอนนี้พี่ตัดเป็นแล้วล่ะ แต่ว่ายากตอนก๊อปลงใส่หน้าใหม่

ต้องกำหนดขนาดให้พอดี เล็งอยู่ตั้งนานแน่ะ

ตอนแรกพี่กะว่าจะให้ละครพิเศษจบซะที ฉลองวันเกิดอาเส่

แต่นึกอีกที อยากไปดูละครเวทีฟ้าจรดทรายก่อน เผื่อได้แรงบันดาลใจใหม่ๆ บ้าง

lingu พิมพ์ว่า:

ดีจังค่ะ o-yo จะได้รวบรวมละครพิเศษตั้งแต่ต้นเรื่องที่นี่
ไอเดียบรรเจิดมั่กๆ มาร่วมฉลองละครใหม่เวอร์ชั่น o-yo ด้วยค่ะ รออ่านตอนต่อไปนะคะ

Andaman พิมพ์ว่า:

โอ๊ยยย ฮากระจาย

สงสารมิเส่มากๆๆ กว่าจะได้พบเจ้าชายในฝัน ทำไมมันลำบากลำบนเช่นนี้
แต่ถูกต้องแล้วค่ะ มิเส่ ห้ามยอมแพ้เด็ดขาด จริงๆจางริฟเนี่ย
สุดสวาทขาดใจของอ้อมเลยนะ ไม่ยกให้ใครง่ายๆหรอก
แต่มาเจอความฮึด+หญิงเหล็กของมิเส่ ทำเอาอ้อมหลงรักเธอเข้าแล้วซิ
ขอเปลี่ยนมาเอาใจช่วยมิเส่ค่ะ ให้ได้พบจางริฟไวๆๆ

แต่ว่าจางริฟ ใจคอตั้งใจจะนั่งลุ้นอยู่ตรงนั้นเหรอ
ไม่คิดจะไปรับมิเส่ด้วยตัวเองรึไง ใจร้ายจังเลย

ขอบคุณ หลินกุ และ จางอ้อม ค่ะ ที่ตามอ่านและเป็นกำลังใจให้มิเส่-จางรีฟ

จริงๆ ก็ไม่ได้กะเอามาลงที่บอร์ดนี้หรอก แต่ว่านานๆ อัพเดทที

ก็เลยชักจะลืมเรื่องราวไปแล้ว ก็เลยต้องรวบรวมไว้

กันตัวเองลืมซะเอง เดี๋ยวแต่งต่อแล้วจะไปคนละทางน่ะ


ปล. จางอ้อม เฮียจางรีฟเค้าก็ไม่ได้นิ่งเฉยแล้วน้า

ล่าสุด ก็กำลังฟิตร่างกายเพื่อไปช่วยมิเส่ไงคะ

แต่ว่าไม่รู้เมื่อไหร่ จะได้ไปรับนะ เพราะมัวแต่ออกกำลังกาย

Original post on Sun Jun 10, 2007 8:49 am



เรื่องเล่าการเดินทาง...
วันที่ได้เติมเต็มความฝัน ณ เมืองฮิลฟารา ดินแดนที่ฟ้าจรดทราย








การเดินทางล่าฝันเริ่มต้นเมื่อวันเสาร์ที่ 9 มิถุนายน 2550 เวลา 14.00 น
เช้านี้ตื่นมาสดชื่นเป็นพิเศษ เพราะจะได้ดูนัท มีเรีย เล่นละครเวทีสมใจ
ความจริงก็เคยดูละครเพลง “อโรคาจอมยากับยาใจ” มาแล้ว
แต่ครั้งนั้นรู้สึกว่า เป็นส่วนนึงของคอนเสิรต์แบบ เบิร์ด เบิร์ด มากกว่า
แต่ครั้งนี้เป็นละครเวทีจริงๆ ทั้งบ้านพากันตื่นเต้นที่ลูกสาวจะได้ไปตามล่าฝัน
หลังจากอำลาพี่น้อง พ้องเพื่อน เก็บกระเป๋าเตรียมเดินทาง
ตอนแรกจะนั่งรถไปต่อรถไฟใต้ดิน ออกเดินทาง 12.30 น ก็คงทัน
แต่ว่ามีคำบัญชามาว่า “เดี๋ยวพ่อจะไปส่ง”
แป่วเลย นั่งรถไปใจก็ตุ๋มๆ ต่อมๆ จะไปทันมั๊ยเนี่ย
พ่อก็ไม่แม่นทางซะด้วย ถามทางเค้าเป็นระยะๆ
พอไปถึงศูนย์วัฒนธรรมแห่งประเทศไทย
อ๊าย ... เลี้ยวผิดทางจ้า แต่สุดท้ายก็ไปถึงทันเวลาจนได้ ไม่สาย...
เฮ้อ รีบวิ่งกระหืดกระหอบกันทั้งพี่และน้องเลย
และแล้ว ประตูเมืองก็อยู่ตรงหน้านี่เอง ยื่นบัตรเดินเข้าเมือง ... เย้



พอมองหาที่นั่ง นั่นไงเจอแล้วพี่พัก เอ๋ ... ผู้ร่วมทางคุ้นหน้าคุ้นตาจัง
นั่น ... พี่เล็ก บุษบา ดาวเรือง อ้าว ... คุณธรรมชาติ
นู่น ... พี่นกน้อย-ผู้จัดการพี่เบิร์ด นี่หน่า
แล้วก็คนที่คุ้นหน้าอีกหลายคน มากันกลุ่มใหญ่เชียวค่ะ
แต่จะเดินไปบ้านพักก็ต้องเดินผ่านผู้อาวุโสทั้งหลาย
ทุกคนใจดีมากๆ ลุกขึ้นยืนเพื่อให้เดินผ่าน เกรงใจมากๆ
ต้องทั้งขอโทษและขอบคุณ ก็ได้คำตอบกลับมาว่า “ไม่เป็นไรครับ”
พอนั่งแค่ 5 นาที ชาวเมืองก็ออกมาต้อนรับ ตรงเวลาดีจังเลย



เปิดฉากมารู้สึกคึกคักตื่นเต้นมาก มีเครื่องบินจำลองมาด้วย แล้วก็
ว๊าย ... มิเชล (นัท มีเรีย) มาแล้วค่ะ ชุดสวยมากๆ
เติมเต็มความฝันเมื่อครั้งเก่าจริงๆ เพราะชุดสีฟ้านี้ คล้ายกับชุดเมื่อครั้งที่ ...
นัท มีเรีย เล่นคอนเสิร์ตแบบ เบิร์ด เบิร์ด เป็นครั้งแรก
ซึ่งตอนนั้นตัวเองยังไม่ค่อยรู้จักนัท เลยไม่ได้ไปดู
(ยังเรียนอยู่ ไม่มีกะตังค์ไปดูอ้ะ)
พอตอนหลังได้มีโอกาสซื้อวีซีดีมาดู รู้สึกชอบชุดแบบนี้มาก
อยากเห็นอีก คราวนี้สมหวังแล้ว


ชาวเมืองฮิลฟาราทุกคน ทั้งร้องทั้งเต้นเก่งจริงๆ รู้สึกตื่นตาตื่นใจ
สนุกสนาน สัมผัสได้ถึงความลึกลับในดินแดนทะเลทราย
บ้านพักที่จองไว้ ก็มุมมองดีมากๆ ตรงกลางเป๊ะ
ได้สบตาพันเอกนายแพทย์ ชารีฟ บ่อยมากๆ รู้สึกเขินๆ แฮะ
ที่อยากสบตาด้วยที่สุด ก็มิเชล เดอลาโรนีล์ แต่มิเชลใจร้าย
มองแต่ท้องฟ้า ไม่ค่อยได้สบตากันเล้ย ครั้นมิเชลและชารีฟมายืนคู่กัน
คราวนี้เอาล่ะซี่ จะเลือกสบตาใครดีอ้ะ จ้องมิเชล พี่สาวก็ไม่มองมาซะที
หันมาอีกด้าน ชารีฟก็มองมา โอ๊ย...เลือกไม่ถูก



แคชฟียา กษัตริย์อาเหม็ด โอมาน โรแบร์ มเหสี ก็เก่งกันทุกคนเลย
ที่รู้สึกประทับใจมากก็มเหสี รู้สึกว่าเค้าสง่า อบอุ่นและดูดีจัง อยากรู้จักจังเลย
ฉากที่ทำให้ขำสุดๆ ก็ฉากกองคาราวาน ชอบพ่อเฒ่ายูซุฟ
กับดาวและเดือน ณ ทะเลทรายจริงๆ จ้า น่ารักอะไรเช่นนี้
ทำเอาขำจนปวดท้องเลยเรา


ก่อนออกเดินทาง ก็จินตนาการบุคลิกของมิเชลไว้คร่าวๆ
ก็เกรงอยู่เหมือนกันกลัวผิดหวัง แต่มาดูแล้วใช่เลย เนี่ยแหล่ะมิเชลในฝัน
ชารีฟก็เท่ห์ซะเหลือเกิน แคชฟียาก็ดูมีพลัง กษัตริย์อาเหม็ดก็สง่ามาก
เพลงที่บรรเลงเมืองก็ได้บรรยากาศแบบดิดแดนทะเลทราย
กำลังอินก็มีเสียงพ่อเมืองบอกว่าตอนนี้ชาวเมืองขอไปพักผ่อนก่อน


จบองก์ 1 ก็อู๊ย...อยากชมเมืองต่อเร็วๆ แต่พักก่อนก็ได้ พอหันไปทางซ้าย
กรี๊ด... พี่เบิร์ด ธงไชย แมคอินไตย์ พักอยู่บ้านพักข้างๆ นี่เอง
มาเมื่อไหร่เนี่ย ทำไมตอนเดินเข้าไม่เห็นพี่เบิร์ดเลย
อยากเข้าไปคุย อยากถ่ายรูป แต่ก็เกรงใจ
เพราะพี่เบิร์ดและพ้องเพื่อนเดินไปนอกเมืองซะแล้ว ตื่นเต้นอีกแล้วเรา

ช่วงพักออกไปชมตลาดในเมือง โอ้...ตื่นตาตื่นใจ นั่นก็สวย ที่ก็น่ารัก
ได้ของที่ระลึกติดไม้ติดมือมาหลายรายการเลย
กลับมาบ้านพักก็นั่งกรอกแบบสอบถามให้ชาวเมือง
อุ๊ย...พี่เบิร์ดและพ้องเพื่อนกลับมาแล้ว
อยากถ่ายรูปมือสั่นไปหมดแต่ไม่กล้า พี่เบิร์ดยิ้มทักคุณป้าข้างหน้าด้วย
แล้วก็หันมายิ้มให้ 1 ที แค่นี้ก็ชื่นใจแล้วจ้า (เขินนิดหน่อย)
และแล้ว.....ชาวเมืองก็กลับมาทำงาน เปิดเมืองมา
โอ้...กำลังเกิดกลียุคซะแล้วซี่ โดนพระอนุชาโอมานยึดเมือง
ทำเอาต้องลุ้นว่าชารีฟกับมิเชลจะเป็นยังไงบ้างน้อ


พูดถึงช่วงที่ทั้งสองผจญภัยในทะเลทราย ทำเอาแทบหยุดหายใจ
เดี๋ยวดีกัน เดี๋ยวทะเลาะกัน ว๊าย ว๊าย ว๊าย ชารีฟโดนมิเชลตบหน้าซะแล้ว
แต่ชารีฟไม่ยอมแพ้ จุ๊บคืนซะเลย ตบมาจุ๊บไป
แต่ที่ทำให้นักท่องเที่ยวแอบขำกัน ก็ตอนที่มิเชลเงื้อมือจะตบแต่หยุดไว้
เพราะกลัวโดนจุ๊บ น่ารักดี ถึงจะโกรธกัน
แต่พอได้ดูฝนดาวตกก็หวานซึ้งกันเชียว
ตอนที่ใจหายใจคว่ำ ก็ช่วงที่ทั้งสองเจอกองทหารลาดตระเวนของโอมาน
มิเชลเกือบแย่ซะแล้ว แต่ชารีฟเท่ห์ได้ใจ อีกตอนก็ตอนที่
ชารีฟโดนโจรตูอิคทำร้าย โถ...เจ็บซะแล้วซี่
จากนั้นก็ทำเอานักท่องเที่ยวแทบจะหยุดหายใจกันซะแล้ว
กับฉากโรแมนติกในทะเลทราย ก็ทั้งสองร้องเพลงไพเราะ
และอินไปกับบรรยากาศ ช่วงนี้สวยงามทีเดียวจ้า



พอชารีฟมิเชลได้มาเจอกษัตริย์อาเหม็ดอีกครั้ง
โถ...น่าสงสารทั้งสอง ทั้งๆ ที่รักกัน แต่ก็ต้องเกรงใจกษัตริย์
มิเชลก็น้อยอกน้อยใจ ตัดพ้อมาเป็นเพลง ทำเอาเศร้าไปเลย
น้ำตาซึม แง แง ... ลุ้น ลุ้น ลุ้น
แล้วสุดท้ายทั้งสองก็สมหวัง ฮูเร่...



ได้เวลาปิดเมือง ชาวเมืองทุกคนออกมาขอบคุณนักท่องเที่ยว
คราวนี้ได้โอกาสแล้ว หยิบกล้องออกมาถ่ายรูป
เสียดาย ตั้งค่าผิด
ภาพเบลอมากๆ จะปรับค่าก็ไม่ทันซะแล้วซี่ เอ้าทำใจ ...
นักท่องเที่ยวทยอยออกจากบ้านพัก คราวนี้ฮึดสู้ หันไปทางพี่เบิร์ด
รวบรวมกำลังใจบอกไปว่า “ขอถ่ายรูปได้มั๊ยคะ ?” พี่เบิร์ดก็พยักหน้า เย้ ...
กดแชะ แป่ว...ภาพเบลอ ฮือ จะขอถ่ายรูปอีก ก็เกรงใจแล้ว
เพราะพี่เบิร์ดต้องรีบเดินออก ก่อนคนจะรุม แต่ไม่เป็นไร
แค่ได้ร่วมเดินทางกับพี่เบิร์ดก็ปลื้มมากพอแล้วล่ะ



จากนั้น ก็แวะไปหาของที่ระลึกอีก ... นั่น นั่น นั่น
เจอบันทึกเรื่องราวของเมืองฮิลฟารา แวะเข้าไปซื้อซะหน่อย
พอจ่ายตังค์ พ่อค้าแม่ค้าในเมืองก็บอกว่า
"วันนี้คุณโสภาค สุวรรณ ผู้บันทึกตำนาน มาแจกลายเซ็นด้วยนะครับ"
ว้าว...โชคดีอีกแล้ว แวะไปขอซะหน่อย ปลื้มจัง
การเดินทางครั้งนี้ได้เติมเต็มความฝัน เต็มอิ่ม คุ้มค่า และไม่ผิดหวังเลยค่ะ


พอกลับมาบ้าน ก็นึกไปถึงความฝันอีกอย่าง
ที่อยากเห็นอาเส่เล่นละครเวทีบ้าง ฝันนี้จะเป็นจริงมั๊ยน้อ ...

กลับมาแล้วค่ะ . . กับฟ้าจรดทราย ชุด มิเส่-จางรีฟ ภาคพิเศษ



หลังจากทิ้งร้างไปร่วม 2 ปี ตอนนี้มีไฟขึ้นมาเลยมาแต่งต่อตอนจบ

ขอเชิญทุกท่านติดตามตอนจบได้ ณ บัดนาว








เตรียมพร้อม ต้องไปรับมิเส่แล้วเรา . . เอ๊ะ!! นั่น

(ท่านจางรีฟไปเจออะไรหนอ ? ? )







สองปีผ่านไป . . ท่านลุงที่พามิเส่เดินทางได้ล้มป่วย

ทำให้มิเส่ต้องมาพักรอท่านจางรีฟที่หมู่บ้านแห่งนึงเป็นเวลาสองปีแล้ว








แล้วสวรรค์ก็เห็นใจ มีแผ่นข้อความจากท่านจางรีฟมาถึงมิเส่







อ้าว . . แย่แล้วมิเส่เอ๋ย







มิเส่ของเรา ร้องไห้อยู่ 3 วัน 3 คืน








เข้าวันที่ 4 มิเส่ก็เริ่มคิดว่าร้องไห้ไปก็เท่านั้น ออกไปหาท่านจางรีฟ

คุยกันให้รู้เรื่องดีกว่า ว่าทำไมต้องถอนหมั้น เป็นไงเป็นกัน มิเส่สู้ตาย . .








3 ชั่วโมงผ่านไป . . อาฮ้อย อาฮ้อย (เสียงกาบินผ่านมา)








โธ่เอ๋ยมิเส่ . . รอมาตั้งสองปี หมู่บ้านอยู่ใกล้กับเมืองของท่านจางรีฟแค่นี้เอง

หลังจากปรับตัวเข้ากับสภาพแวดล้อมใหม่

มิเส่ก็ออกปฏิบัติการ . . ตามล่าหัวใจ ตามหาท่านจางรีฟ

ด้านท่านจางรีฟ . .







กลับมาที่มิเส่อีกหน . . เธอมีมนุษยสัมพันธ์ดี

จึงได้ผู้ช่วยสืบหาท่านจางรีฟเยอะแยะ และวันนี้ . .

เธอได้เบาะแสของท่านจางรีฟแล้วค่ะ







นั่นไงล่ะท่านจางรีฟ







แล้วก็ถึงเวลาเผยความจริง











งานนี้มิเส่ของเรา ถึงกับช็อคไปเลย









แล้วมิเส่ก็เริ่มทำใจได้และยอมรับความจริง

มิเส่ตัดสินใจกลับไปตั้งหลักที่หมู่บ้าน ฝึกร้องเพลงได้เพราะเมื่อไหร่

เธอจะกลับมาแก้ตัวทำคะแนนกับท่านจางรีฟใหม่






ll ll

ll ll





ll ll

ll ll









อ้าว อ้าว อ้าว . . ที่แท้ก็ความฝัน










มิเส่เอ๋ย . . เจ้าไม่รู้หรอกว่า ชะตาชีวิตของเจ้ากำลังเริ่มเดินทางแล้ว


พบกับการเดินทางครั้งใหม่ ของมิเส่และจางรีฟ


Lover in Desert (แสงดาวบนผืนทราย)



by Lingu


บทนำ

http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=linguniang&month=03-2009&date=19&group=1&gblog=10


ติดตามเรื่องราวของมิเส่และจางรีฟกันได้ที่

http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=linguniang&group=1

มาขำที่นี่อีกที่หนึ่งค่ะ กำลังนั่งเขียนฟิคแบบ มุขกำลังตีบตัน แป๊กๆ ทำเอาปวดหัวเข้าใจความรู้สึกทับทิมเวลาเขียนฟิคต้องใช้สมาธิเลยค่ะ แบบว่านึกไม่ออกจะเครียดๆ พอเข้ามาอ่านมิเส่-จางรีฟ เวอร์ชั่นพิศดารของ o-yo แล้วทำเอาขำแทบตกเก้าอี้ o-yo หนอ ช่างหาภาพปลากรอบและก็บทให้โยงมาถึงจุดเริ่มต้นของฟิคหลินกุได้ดีมั่กๆ แล้วก็จบแบบคาดไม่ถึงเลยนะเนี่ย ก็ลุ้นว่าจางรีฟทำไมถอนหมั้นมิเส่ ที่แท้ก็แอบมีกิ๊กไว้ในฮาเร็มนี่เอ้งงงง อ้อ...ขำจางรีฟในโหมดโหดของ o-yo ด้วยค่ะ น่ากลัวซะ ภาพแต่ละภาพเจ้าชายจางรีฟดูโหดมั๊กมาก โชคดีของมิเส่นะเนี่ยที่ถูกถอนหมั้น ไม่งั้นคงได้ถูกใช้เป็นแจ๋วในฮาเล็มจางรีฟแน่เลยค่ะ

แอบขำทหารองครักษ์ทั้งสองคนของจางรีฟด้วยค่ะ เท่ห์ซะ ส่วนภาพกิ๊กในฮาเล็มก็ ฮูย เหมาะเหม็งซู๊ดดด

ก๊ากกกก ฮาสุดยอด จริงๆ มิเส่ไม่น่าตื่นเลยนะคะ จบแบบนั้นไปเลยก็เริ่ดค่ะ ภาพให้บรรยากาศมากเลยโย่

ตอนจบจริงๆ ก็เข้ากับฟิคหลินกุสุดๆ ที่ว่ามิเส่ฝันว่าตนเองไปในที่ๆ ไม่เคยไปบ่อยๆ ที่แท้เจ้าชายไปเข้าฝันนี่เอง หุหุ

thank you ka

ขอบคุณหลินกุและแต๋มค่ะ ที่ติดตามมิเส่-จางรีฟ ภาคพิเศษ

ตอนจบคิดไว้สองแบบน่ะ คือจบแบบนั้นไปเลยหรือจบแบบความฝัน

ทีนี้ฟิคของหลินกุเริ่มด้วยความฝัน ซึ่งตรงกับใจ o-yo เลย

อีกอย่างคือ ทนไม่ได้ถ้าให้จบแบบไม่แฮปปี้เอนดิ้ง

ก็เลยเอ้า . . แกล้งอาเส่สักหน่อย แต่ก็ยังเอ็นดูว่าให้เป็นความฝันละกัน