Series: Remembrance / สองพยัคฆ์เซี่ยงไฮ้ 1993

เยิ่นหงเฟย และหลงอู่ เป็นนักฆ่าในเซี่ยงไฮ้. หงเฟยพบกับเสิ่นหนานซิง ที่เพิ่งกลับจากฝรั่งเศส. สองคนพบกันโดยบังเอิญหลายครั้ง และเกิดถูกชะตากันและกัน. หลงอู่พบรักกับชินหยาง นักร้องสาวเจ้าของร้านอาหาร ทั้งสองอยู่กินกันเป็นสามีภรรยา
หงเฟยและหลงอู่ ได้รับงานแรกคือการฆ่านักธุรกิจอันดับต้นๆ ในเซี่ยงไฮ้ คือถง , ณ สถานฑูตฝรั่งเศส เกิดความชุลมุนทำให้หงเฟยพลาดพลั้งฆ่าพ่อของหนานซิง และทำให้เธอถูกลูกหลงตาบอดทั้งสองข้าง. เขารู้สึกมีความผิดมากจึงรับดูแลเธอโดยโกหกว่าเขาเป็นเพื่อนของพ่อเธอที่เหลือเพียงคนเดียว หนานซิงเหลือเพียงที่พึ่งสุดท้าย และเชื่อว่าหงเฟยคือเพื่อนที่เหลือเพียงคนเดียวของพ่อ เธอจึงนับถือและยึดเขาเป็นที่พึ่งและเรียกเขาว่า ลุงเยิ่น ระหว่างนั้น หงเฟยดูแลเอาใจใส่หนานซิงจนกระทั่งทั้งสองเกิดความผูกพันทางใจและเกิดเป็นความรัก ภายหลังหนานซิงล่วงรู้ว่าคนที่ฆ่าพ่อของเธอคือคนที่เธอรัก เธอจะจัดการปัญหานี้อย่างไร หงเฟยต้องพัวพันกับหนี้แค้น อิทธิพลในเซี่ยงไฮ้ และความรักที่ยุ่งเหยิง เขาจะสะสางเรื่องทั้งหมดได้อย่างไร

source : http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=linguniang&month=09-2006&date=29&group=3&gblog=2

เยิ่นหงเฟย (ลุงเยิ่น) หนุ่มน้อยธรรมดาคนหนึ่ง ด้วยสถานการณ์บีบบังคับให้เขาต้องเข้าไปยุ่งกับกลุ่มมาเฟีย ด้วยเหตุนี้เขาจึงได้รู้จักกับ เสิ่นหนานซิง หญิงสาวผู้เคราะห์ร้ายที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่อะไรเช่นกันแต่กลับต้องมาเจอเหตุการณ์ที่ทำให้ตนต้องตาบอด และเป็นเหตุให้รู้จักกับ “ลุงเยิ่น” จนกระทั่งเกิดเป็นความรักที่มีให้แก่กัน แต่ด้วยความที่ลุงเยิ่นเป็นคนที่มีจิตใจดีงาม รักพี่น้องเท่าชีวิต ไม่ทรยศหักหลังหลอกลวงใคร แถมหน้าตาบาดใจสาวๆ เหลือเกิน! ทำให้เขาต้องพบกับอุปสรรคหลากหลายประการ ไม่ว่าจะเป็นความรักพี่เสียดายน้อง หรือความรักสามเศร้าสี่เศร้า กว่าจะได้ลงเอยกับหญิงอันเป็นที่รักและคิดถึง

สำหรับบทบาทของจางจื้อหลินในเรื่องนี้ หน้าละอ่อนใกล้เคียงกับเรื่อง “มังกรหยก ตอนคัมภีร์มารนพเก้า” เสียยิ่งกระไร และด้วยบทบาทของเขาที่พาให้สาวๆ หลงใหล...หลงใหลได้อย่างไรหละ....ประเภท รูปหล่อมั๊กมาก พ่อพระใจบุญ รักพี่รักน้อง (แม้ไม่ได้คลานตามกันมา) รอยยิ้มมีเสน่ห์ยิ่งนัก เข้าใจความรู้สึกของคนอื่น (ก็ตอนที่นางเอกตาบอด ไม่มีที่พึ่งเพราะเขาเป็นต้นเหตุ เขาก็สมมติตนเองเป็นลุงเยิ่นซะเลย ด้วยความคิดที่ว่าทำอย่างนี้แล้วจะสามารถดูแลนางเอกได้อย่างใกล้ชิด) เป็นไงหละนี่แค่ตัวอย่างเท่านั้นนะ แค่นี้สาวๆ ก็ระทวยจนไม่รู้โดนหลอมละลายไปถึงไหนต่อไหนแล้ว......นับได้ว่ากินใจคนดูตั้งแต่บทบาทที่ได้รับแล้ว แต่สำหรับเรื่องฝีมือในการแสดงนั้น ก็ยังนับว่าพัฒนาแค่ระดับเดียวเท่านั้นตรงที่สามารถแสดงออกทางสีหน้าให้ผู้ชมเข้าถึงบทบาทของตัวละครได้...รัก เศร้า ซึ้ง ละอายใจ หรือกระทั่งตอนหึงนางเอก (ทำให้ผู้ชมอยากจะเป็นนางเอกเสียเองยิ่งนัก) อะไรประมาณนั้น ไม่ต้องถึงขนาดใช้กริยาเข้าช่วยเพื่อสื่อให้ผู้ชมทราบ เพียงเท่านี้ก็นับได้ว่า บทบาทในเรื่องนี้ของจางจื้อหลินก้าวหน้าได้อีก 1 ระดับ อาจยังเห็นได้ไม่ชัดนักเนื่องจากว่าเรื่อง “มังกรหยก ตอนคัมภีร์มารนพเก้า” กับ “สองพยัคฆ์เซี่ยงไฮ้” ห่างกันแค่ปีเดียว...แต่อย่างว่า เก่งอย่างไรก็แพ้แรงโปรโมทอยู่ดีหละ เพราะเข้าใจว่าจางจื้อหลินยังไม่มีชื่อเสียงเท่าไรนักจากการแสดงในเรื่องนี้....ถ้าอย่างนั้นเราคงต้องมาดูกันต่อไปว่าสำหรับจางจื้อหลินนั้น เขาโด่งดังเข้ามาอยู่ในใจสาวๆ เมืองไทยได้อย่างไร