ท่องเที่ยวไป ตามใจฝัน

น้องมล..เท่าที่ถามมา(อีกแล้ว) ทั้งพ่อช่วงและแม่ฮุ่ยกินไผ่วันละประมาณ 10 ก.ก. / ตัว ค่ะ

สำหรับผลิตภัณฑ์ OTOP เดี๋ยวพี่ส่งไปให้ฟรีๆ ไม่คิดตังค์ เพราะราคาไม่แพงเท่าไหร่

พี่ไม่ได้ซื้อครบทุกชิ้น แต่ก็ซื้อมา 3 แบบ เดี๋ยวส่งไปให้แบบละอย่างค่ะ จะบอกว่า OTOP แพนด้า

ราคาไม่แพงเลยนะ ทั้งที่เป็นงานแฮนค์เมคล้วน ออกแบบเอง ทำเองทุกอย่าง แต่ถ้าใน Zoo Shop

ที่จะมีพวกเสื้อ ตุ๊กตา อะไรพวกนี้จะแพงมากๆเลยค่ะ แต่ขนาดแพงพี่ก็หยิบมาหลายชิ้นเลย 555


ป.ล. จริงๆพี่ตั้งใจจะซื้อมาเยอะกว่านี้ ไว้แจกเพื่อนๆ แต่พี่ก็กลัวว่าพอเค้ารู้ว่าทำมาจากอะไร

เค้าจะไม่กล้ารับอ่ะค่ะ แถมบางคนเค้าก็ไม่ปลื้มน้องแพนอยู่ด้วย เลยซื้อมาพอประมาณเท่านั้นเอง

สำหรับวิธีการทำขอบอกว่าสะอาดแน่นอน เพราะเค้าไปผ่านกระบวนการเยอะมากๆกว่าจะได้เยื่อไผ่บริสุทธิ์ค่ะ

3 แบบนี้นะ เดี๋ยวพี่ส่งไปให้

ผลิตภัณฑ์ OTOP ทั้งหมดค่ะ ตอนที่ไปมีไม่ครบทั้ง 12 อย่าง พี่เค้าเริ่มผลิตไม่ทันแล้ว

เพราะมี order สั่งเข้ามาเยอะ ของเลยเหลือน้อย แต่ก็มีที่ติดกระดาษที่เพิ่งทำมาใหม่ค่ะ

tabtim พิมพ์ว่า:

น้องมล..เท่าที่ถามมา(อีกแล้ว) ทั้งพ่อช่วงและแม่ฮุ่ยกินไผ่วันละประมาณ 10 ก.ก. / ตัว ค่ะ

สำหรับผลิตภัณฑ์ OTOP เดี๋ยวพี่ส่งไปให้ฟรีๆ ไม่คิดตังค์ เพราะราคาไม่แพงเท่าไหร่

พี่ไม่ได้ซื้อครบทุกชิ้น แต่ก็ซื้อมา 3 แบบ เดี๋ยวส่งไปให้แบบละอย่างค่ะ จะบอกว่า OTOP แพนด้า

ราคาไม่แพงเลยนะ ทั้งที่เป็นงานแฮนค์เมคล้วน ออกแบบเอง ทำเองทุกอย่าง แต่ถ้าใน Zoo Shop

ที่จะมีพวกเสื้อ ตุ๊กตา อะไรพวกนี้จะแพงมากๆเลยค่ะ แต่ขนาดแพงพี่ก็หยิบมาหลายชิ้นเลย 555


ป.ล. จริงๆพี่ตั้งใจจะซื้อมาเยอะกว่านี้ ไว้แจกเพื่อนๆ แต่พี่ก็กลัวว่าพอเค้ารู้ว่าทำมาจากอะไร

เค้าจะไม่กล้ารับอ่ะค่ะ แถมบางคนเค้าก็ไม่ปลื้มน้องแพนอยู่ด้วย เลยซื้อมาพอประมาณเท่านั้นเอง

สำหรับวิธีการทำขอบอกว่าสะอาดแน่นอน เพราะเค้าไปผ่านกระบวนการเยอะมากๆกว่าจะได้เยื่อไผ่บริสุทธิ์ค่ะ

ขอบคุณมากนะคะ

ไม่น่าเชื่อนะคะว่างานแฮนด์เมดแบบนี้จะราคาไม่แพง

ในของสิบสองอย่างที่พี่ทับทิมเอารูปมาแปะนี่มลว่า การ์ด ก้อน่ารักนะคะ

ปล.น้องหมีกินจุกันจริง วันละสิบกิโลแหนะ

น้องมล..วันที่พี่ไป การ์ดหมดค่ะ คนทำ ทำไม่ทัน เหลือแต่กล่องน้อยๆใส่ของ

กรอบรูป สมุดโน๊ต ที่ติดกระดาษ พวงกุญแจ ที่คั่นหนังสือ แต่พี่ได้ติดกระดาษแบบใหม่มานะค่ะ

พี่เค้าเพิ่งทำ ยังไม่ได้เอาวางขาย มันจะเป็นลูกตาดุ๊กดิ๊กได้ค่ะ

น้องมล..พี่สามารถนำไปอวดได้แค่บางคนเท่านั้นค่ะ เพราะมีที่เค้าไม่ปลื้มน้องแพนด้วย

ที่พี่เคยเล่าให้ฟังเมื่อนานมาแล้วนั่นไง

ป.ล. ของจริงก็เหมือนในรูปค่ะ ขอบอกว่าน่ารักมากๆ..เอางี้มลไปเชียงใหม่กะพี่ดีไหม

แล้วไปเจอพี่หลินด้วย


มามิ..มันน่ารักมากเลยนะ ยิ่งยัยอ้วนเสี่ยวปิง น่ารักสุดๆเหมือนเด็กซนๆอ่ะค่ะ

ส่วนพ่อกะแม่ก็น่ารัก โดยเฉพาะตัวพ่อ ขอบอกว่าเสี่ยวปิงถอดพ่อมาเด๊ะๆเลยค่ะ

I AM ALIEN Concert Year 2011 @ Hong Kong Coliseum Part I


Picture from Lingu





http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=chuengngee&month=04-2011&date=02&group=16&gblog=1

รูปจาก imageshack ยังไม่ขึ้นอยู่ดี

ขอดันพื้นที่นิดค่ะ ทริปจะได้เปิดโซนที่หน้าใหม่ไปเลย

อึ๊บ . . ดันขึ้นไป

ตามมาชมบรรยากาศและภาพสวยๆของทริป o-yo ค่ะ

เห็นภาพแล้ว เป็นศาลเจ้า (หรือวัด) ที่สวยมากๆเลย ถ้าไม่บอกก็คิดว่าต้องอยู่ที่ hk หรือไม่ก็จีนแน่เลยค่ะ มิน่า ดาราจีนถึงมักจะแวะไปที่นี่กัน o-yo ถ่ายภาพออกมาได้สวยมาก

ภาพปีเกิดของสี่พี่น้อง o-yo วาดเก่งจัง ตัวเองคงวาดออกมาไม่ได้แน่ แล้วตัวหนังสือก็สวย อ่านง่ายสมกะเป็นคุณครูเลยง่ะ แต่ชื่อปีเกิดจำยากจังเลยง่ะ

คลื่น ais และ dtac ก็จะเป็นแบบนี้แหล่ะค่ะ ถ้าอยู่สูง ais จะสัญญาณดี เพราะเคยไปเที่ยวอ่างขาง เพื่อนที่ใช้ dtac ไม่มีสัญญาณเลยค่ะ เหลือแต่ ais แต่ถ้าอยู่ต่ำ อย่างเช่น ห้องใต้ดินที่ทำงาน (ถ้าใครโทรไประหว่างอยู่ที่ทำงาน จะเห็นว่าเสียงจะขาดๆหาย บางทีก็ฟังไม่รู้เรื่อง ต้องวิ่งออกไปข้างนอกห้องล่ะ) ในห้องใต้ดิน dtac จะสัญญาณสุดยอด แต่ ais แทบหาสัญญาณไม่เจอล่ะ ดีนะที่ o-yo เข้าไปใน weibo อัพเดทข่าวอาเส่ได้ ไม่งั้นคิดถึงอาเส่แย่เลยค่ะ

ทะเล น้ำใส เงียบสงบดีค่ะ ทำให้อยากเที่ยวอีกครั้ง เป็นความทรงจำที่ไม่เคยลืมเลย จำได้ว่า o-yo เคยเล่าถึงแมงกะพรุนด้วย (แอบภูมิใจที่ตัวเองยังจำได้ ปกติจะความจำปลาทอง อิอิ)

ขอบคุณที่แปะภาพ เล่าบรรยากาศให้พวกเราอ่านค่ะ

ขอบคุณหลินกุเช่นกันค่ะที่ตามมาอ่านและโม้ด้วย

ดีใจที่หลินกุจำทริปแมงกะพรุนได้ด้วย ปลื้ม ปลื้ม



ภาพปีเกิดของสี่พี่น้อง ตั้งใจไว้ว่าจะต้องไปศาลหน่าจาซาไท้จื้ออีกให้ได้ค่ะ

เพราะว่าอยากจะวาดให้ครบทั้งสี่คนเลย เรื่องวาดภาพถ้าวาดตามแบบพอได้

แต่ถ้าให้ออกแบบเองเนี่ย ยอมรับว่าตกศิลปะอย่างแรง

ตอนที่นั่งก็ใช้เวลาอยู่นานค่ะ ถึงได้วาดไม่ครบสี่พี่น้องไง

วาดอันแรกเลยก็ของตัวเอง แล้วก็ของอาเส่ ตามด้วยของน้อง

เพราะรูปปั้นอยู่ใกล้กันเป็นกลุ่มปีเกิดที่อยู่โซนเดียวกัน (วงรอบราศี วงรอบเดียวกันค่ะ)

จากนั้นก็ไปวาดของพ่อกับแม่ที่อยู่อีกกลุ่ม โชคดีพ่อกับแม่เกิดปีเดียวกัน

ของพี่ชายจางกับเฮียเคก็อยู่อีกโซนนึง เพราะเป็นวงรอบก่อนปีของอาเส่

กว่าจะได้วาดก็หาอยู่นานกว่าจะเจอ ก็เลยเริ่มเกรงใจคนรอ วาดแต่อาวุธก็ยังดี



ทะเลในภาพเงียบเพราะเป็นหาดส่วนตัวค่ะ (เนียนเข้าไปเล่น)

แถมเล่นตอนเที่ยงอีกต่างหาก คนเลยหายโม้ด 55

อีกที่เป็นหาดเปิด คนแน่นเหมือนกัน ไม่ค่อยสงบเลยไม่ได้ถ่ายรูป



สัญญาณ AIS คนอยู่ต่างจังหวัดใช้เหมาะสมที่สุดเลยค่ะ

ของ o-yo ที่เลือกดีแทคเพราะไม่ค่อยออกต่างจังหวัด

อีกอย่างโปรฯ ของดีแทคถูกกว่าเยอะ ที่สำคัญตอนนั้นที่เลือกก็เพราะ

ดีแทคมีโปรฯ ใจดีแจกวัน เงินเหลือไปแลกตังค์ได้ ถูกใจตรงนี้แหล่ะ

เพราะปกติไม่ค่อยโทร เหลือเงินประจำแต่วันหมดทุกที

ตอนนี้มาใช้โปรของไอโฟน ยังแอบนึกถึงแฮปปี้ดีแทคอยู่เลยเนี่ย

o-yo วาดได้แค่รูปสองรูปก็เลิศแล้วค่ะ แสดงว่ามีความเพียรและใจเย็นมาก สมกะเป็น o-yo

แสดงว่าเราชอบความเงียบสงบเหมือนกันอ่ะจิ เพราะตัวเองก็จะชอบหาด ทะเลที่ผู้คนไม่พลุกพล่านค่ะ

ถ้าขึ้นชื่อว่าจะไปทะเล ก็จะเลือกออกเกาะ แบบหาดส่วนตัวไปเลย วาดภาพว่าจะขอเก้าอี้ตัวนึง

ไอพอดติดตัวอันนึง หรืออย่างหรูก็น้องคอมตัวเล็กอันนึง ไปนั่งเล่นริมหาดรับลมเย็นๆ เงียบๆ

ปล่อยความคิดล่องลอย (คิดถึงบางคนที่ hk กั่กๆ) ยิ่งกำลังเขียนฟิคด้วยนี่เลิศเล้ยยยย จินตนาการบรรเจิด

พอพระอาทิตย์ตกดินก็รอดูความงามของพระอาทิตย์ แล้วก็เข้านอน คือไม่ชอบดื่ม

หากไปกับเพื่อนที่ชอบดื่มไปก็จะนั่งกะเค้าไม่ได้นานล่ะ

ais นี่มีดีอยู่ 2 อย่างค่ะ o-yo คือ แจ่มในที่สูง และใช้เป็นคูปองลดราคาได้ด้วย อย่างไปหม่ำอาหารญี่ปุ่น

พวกซาบูชิ , โออิชิ สั่งพิซซ่า ก็ใช้ลดราคาได้ ดีตรงนี้แหล่ะ 555

ว้าว ว้าว ว้าว . . แบบนี้หลินกุกำลังจะเขียนฟิคเรื่องใหม่รึเปล่าคะ รออยู่นะ

เมื่อวันเสาร์เปิดไปเจอเคหาสน์สีแดงช่อง 3 เลยนึกถึงเวอร์ชั่นแซมกับพี่ลูกศร

เลยไปหาดูตามเวป โอ้ . . ตอนเด็กๆ พระเอกมีแม่เลี้ยงที่มีลูกติด

ทำเอานึกถึงพี่ต้นชากับน้องน้ำชา โชคดีที่พี่ต้นชารักและเอ็นดูน้ำชา

ไม่เหมือนหมอรุจน์ คนอะไรไม่รักน้องเลย เฮอะ

แล้วก็เลยไปที่บล็อกของหลินกุ ปรากฏว่าปิดปรับปรุงไปซะแล้ว แง แง


เป็นคนชอบความสงบอย่างที่หลินกุบอกค่ะ แล้วก็ไม่ดื่มเหมือนกัน

คือกลัวคนเมาเป็นที่สุด ตอนอยู่มัธยมเพื่อนๆ เลี้ยงฉลองก่อนจบ

แล้วก็มีเพื่อนสุดซ่าส์ แอบไปซื้อเหล้ามาดื่ม (ในโรงเรียนด้วยนะ)

พอเมาแล้วก็เป็นเรื่อง จะโดดตึก ตอนนั้นกลัวมากว่าเพื่อนจะตกตึก

กลัวว่าอาจารย์จะตื่นมาแล้วเพื่อนจะโดนทำโทษ แต่สุดท้ายก็ผ่านไปได้

ตั้งแต่นั้นฝังใจกลัวพวกเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ไปเลยค่ะ


พออยู่มหาลัย ก็เจอเพื่อนเมาอีก ตัวเล็กนิดเดียวแต่พอเมาแรงหยั่งกะช้าง

แต่โชคดีที่เพื่อนในกลุ่มไม่เป็นนักดื่มค่ะ เที่ยวกันปกติเลยสบายใจ



โปร AIS เหมาะกับนักชิมแบบหลินกุมากค่ะ แสดงว่าพวกเราเลือกค่ายได้เหมาะกับความต้องการ

ที่บ้านก็ชอบใช้ AIS กันค่ะ เพราะว่าสัญญาณจะแจ่มกว่าของดีแทคเยอะ

แม่นแล้วค่ะ o-yo ตอนนี้กำลังมีพล็อตอยู่ในใจ ไว้ได้ฤกษ์เมื่อไหร่จะเปิดกล้องนะคะ ขอคิวอาเส่ไว้ด้วย 3 เดือน ฝากบอก Tina เคลียร์คิวให้ผู้กินกับกุกุด้วยเด้อ เรื่องนี้กะจะให้คลุกกับพี่รองท้างเรื่อง แบบอัดอั้นเกิ๊นนนน วางบทพระเอกโรคจิตหน่อยๆ เหอะๆ ส่วนพี่ต้นชา+น้องน้ำชา ปิดกล้องส่ง สนพ.แล้วค่ะ รอลุ้นว่าจะผ่านป่าว ฮี่ๆ

เห็นประสบการณ์เพื่อนนักดื่มของ o-yo แล้ว ทำให้เราพลอยมีความทรงจำไม่ดีไปด้วย โชคดีที่เพื่อนๆของตัวเองแม้จะดื่มแต่ก็พอจะควบคุมตัวเองได้ แบบว่าไม่มีเรื่องอะไรใหญ่โต