เรื่องเล่า . . เมื่อเราเจอกัน

เรื่องเล่า . . เมื่อเราเจอกัน



วันนี้ในที่สุดก็ได้ไปเจอจางงี้ หนึ่งในนักเขียนตัวเอกของบ้านเอเลี่ยน

สมาชิกเอเลี่ยนคนที่สองที่ได้ออกหนังสือ (คนแรกก็อาแมรค่ะ ออกหนังสือลำน้ำจันทร์)

แล้วก็เป็นสมาชิกคนแรกที่นำฟิคชาเรี่ยนสู่สายตาชาวไทย

และอาจสู่สายตาชาวฮ่องกง (ก็จางพี่กับเสอน้องไง) ในไม่ช้า



ก่อนอื่นต้องขอบคุณทั้งมล มามิ จางงี้ ก่อนเลย ที่สามสาวเค้าพร้อมใจกันใส่แว่น

มาเจอกันเมื่อวันเสาร์ ทำให้ o-yo ได้จุดสังเกตแล้วก็ใส่แว่นไปบ้าง

พอถึงบูธก็ทำให้รู้ได้ทันที ว่าคนไหนคือจางงี้

ไปถึงงานตั้งแต่ 11 โมงเศษ แต่ว่าไปเดินหาซื้อพวกหนังสือนิทานก่อนเลยเพื่อไม่เสียเวลา

เพราะกะว่าจะไปเจอจางงี้ที่บูธ คืออยากรู้ว่าตัวเองจะทายถูกมั้ยว่าคนไหนนะจางงี้

ก็เลยไม่คิดจะโทรศัพท์ไปหา แบบกะเสี่ยงดวงดูเองเลย

เดินอยู่ 1 ชั่วโมง ชนคนและสิ่งของไปกว่า 10 ก็เพราะว่าจะใส่แว่นเนี่ยแหล่ะ

แว่นที่ใส่เป็นแว่นใหม่ค่ะ ทำให้ยังไม่ชินถ้ามองใกล้ๆ จะรู้สึกว่าทางเดินระดับมันต่างกัน

เหมือนเป็นภาพลวงตานิดๆ ก็เลยต้องมองไกลๆ พอมองไกลๆ ปุ๊บ

ก็ไม่ได้มองว่าคนที่เดินใกล้ๆ น่ะเค้าลากกระเป๋า ก็สะดุดโครม

บางคนจูงเด็กเล็กๆ มาด้วย ก็เดินไปชนเด็กที่ถูกฝูงชนบังไว้มิดเข้าอีก

พอมาเจอจางงี้ จางงี้ก็บอกว่าทำไมไม่มาถึงบูธก่อนล่ะค่อยใส่

เอ้อ . . จริงด้วย แต่ว่าสายไปแล้วล่ะจางงี้ ใส่มาตั้งแต่บ้านแล้วเนี่ย

อีกอย่างหอบหนังสือเยอะแยะ ถ้าใส่หน้าบูธอาจจะคลำหากล่องแว่นไม่เจอก็เป็นได้



ตอนที่เจอจางงี้ก็ใจตุ๊มๆ ต่อมๆ เอ๊ . . ใช่เปล่าน้า

แต่ทั้งบูธมีสาวคนนี้ใส่แว่นอยู่คนเดียว หยิบจับหนังสือ ช่วยโฆษณาคล่องแคล่ว

สายตาก็เห็นมองไปมาเหมือนหาใครอยู่ เอ้า . . คนว่างแล้วลองทักดูดีกว่า



โอโย่: จางงี้ (ทักด้วยเสียงแผ่วเบาประมาณว่าจางงี้ต้องอ่านปากเอาเอง เพราะกลัวหน้าแตก)



จางงี้: ว้าย . . ตัวเอง ดีใจจังเลย เดี๋ยวไปเจอกันตรงนู้นนะ



โอโย่: ซื้อหนังสือก่อน เอาเรื่อง ปม . . ปมปริศนา . . เอ้ย . . ปม ของจางงี้น่ะ


(คือว่าตื่นเต้นจัด ลืมชื่อเรื่องที่ท่องมาหมดเลย ดันไปจำเป็นปมปริศนาพยานมรณะ

ละครของอาเส่กับเฮียบ๊อบบี้ ตอนแรกจางงี้ก็ทำหน้างงๆ แต่สุดท้ายก็หยิบให้ค่ะ)



จางงี้: ซื้อจอมนางด้วยรึยัง เอาด้วยมั้ย . . 4 เล่มเลยนะ


(นอกจากจางงี้จะเป็นนักเขียนแล้ว ยังช่วยสนพ PC ขายของเก่งอีกด้วย

แบบนี้พี่ๆ ทางสนพ น่าจะให้ส่วนแบ่งจางงี้เพิ่มขึ้นนะคะเนี่ย)



หลังจากนั้นพวกเราก็ออกไปคุยกัน ให้จางงี้เซ็นหนังสือ ถ่ายรูปร่วมกัน

โม้เรื่องราวเกี่ยวกับแก๊งของเราและหนังสือ คุยเรื่องโครงการ

จางงี้บอกว่ามลหน้าใสมาก มามิก็ซื้อหนังสือไปเยอะ อ่านได้หลายแนวจริงๆ

หลินกุกับทับทิมใช้บริการงี้เซอร์วิส จะจัดส่งหนังสือให้ก่อนสงกรานต์

คุยกันได้ประมาณ 15 นาที เพื่อนของจางงี้ก็โทรศัพท์มาบอกว่ามาถึงแล้ว

เพื่อนคนนี้เป็นแฟนคลับเฮียหม่าจิ่งเทาค่ะ เราก็เลยหยุดการคุยเพียงแค่นี้

เพื่อเปิดโอกาสให้เพื่อนคนใหม่ได้มาใกล้ชิดกับนักเขียนคนดังบ้าง




บทส่งท้าย . . จางงี้บอกว่าอยากมีโอกาสนัดเจอแฟนคลับ

โดยเฉพาะหลินกุ ที่จางงี้อยากเจอมาก แต่หลินกุอยู่ไกลเหลือเกินไม่รู้จะมีโอกาสเจอไหม

ขากลับ o-yo เดินหลงอยู่นานกว่าจะเดินมาเจอจุดที่นัดไว้กับท่านพ่อ

เฮ่อ เฮ่อ . . ตอนที่เดินหลงนะ คิดถึงน้องฟาร์มกับอาหมั่นมากๆ

แก๊งผู้ชำนาญการเรื่องทิศทาง มีความสามารถพิเศษเรื่องการหลงทาง

จำได้ว่าเมื่อครั้งน้องฟาร์มกับอาหมั่นเจอกันก็พากันหลงกรุงมาที

ครั้งนี้พี่เดินหลงบูธ พี่ล่ะคิดถึงน้องทั้งสองเป็นอย่างมาก อยากให้มาร่วมด้วยช่วยกันหลงจริงๆ




ปริศนาจากใจนักเขียน . .


ชาวเอเลี่ยนทั้งหลายลองทายดูซิว่า นักเขียนคนดัง “จางงี้” คือคนไหนเอ่ย

อันนี้เป็นเรื่องเล่าเมื่อ "ซ้อจาง" เจอกันนะคะ วันพุธที่ 2 ธันวาคม 2009 ขอแปะภาพไว้ที่หน้านี้ก็แล้วกันนะคะ

เหตุที่ซ้อๆ ต้องนัดพบก็เพราะว่า ซ้อสี่เดินทางไปฮ่องกงแล้วก็แบกเอา CD กับโปสเตอร์ของพี่ชายกลับมาด้วย แต่ด้วยขนาดโปสเตอร์ขนาดใหญ่ทำให้ส่งไปรณีย์ไม่ได้ ซ้อใหญ่ออกความคิดเห็นว่าให้นัดเจอกันไปเลยดีกว่า ซ้อสี่เห็นด้วยก็เลยลองโทรไปนัดเจอ พี่เล็กซ้อจางอีกคน ปรากฏว่าพี่เล็กว่าง พวกเราก็เลยเป็นอันว่านัดเจอกันที่ Mc Donald สาขาเพลินจิตพลาซ่า ซึ่งเป็นที่ทำงานของซ้อใหญ่จางงี้ น่าเสียดายที่พี่เหมียวไม่ว่าง ไม่งั้นคงครบทีมมากว่านี้

CD พร้อมลายเซ็นพี่ชายจากงานเปิดตัวอัลบั้ม I AM CHILAM ที่ฮ่องกงค่ะ


ซ้อใหญ่จางงี้ และ พี่เล็กค่ะ


แกะโปสเตอร์กันอย่างตั้งใจมากกกก


โฉมหน้าโปสเตอร์และซ้อๆ ค่ะ


โพสท่าไม่ยอมกันเลยนะเนี่ย

อวด CD หล่อๆ ของพี่ชายกันหน่อย


ขอให้ยอดขาย I AM CHILAM พุ่งถึง 10 ล้านแผ่นเลยนะ เย่... (เว่อร์ไปป่ะเนี่ย )


พี่ชายฝากบอกว่ารักซ้อๆ ทุกคน ขอบคุณที่ช่วยอุดหนุนแผ่นแท้นะกั๊บ


สุดท้ายนี้ แต๋มจำได้นะว่าซ้อๆ สัญญาว่าจะไปเจอกันที่คอนเสิร์ตของพี่ชาย ใครเบี้ยวพี่ชายไม่รักด้วยนะ โหะๆ

เข้ามาดูนัดของสามสาว โอ้ย ดูไปยิ้มไปดุจได้ไปยืนถ่ายภาพตรงนั้นด้วย น่าประทับใจมากๆค่ะ และก็เห็นขนาดของโปสเตอร์ละ ใหญ่ของจริงๆด้วย ขนาดในรูปยังหล่อขนาดนี้ ถ้าเห็นโปสเตอร์ของจริงจะขนาดไหนเนี่ย
ขอบคุณแต๋มที่แปะภาพและบรรยายบรรยากาศสุดประทับใจให้ชมค่ะ

เข้ามาชมภาพสามสาวด้วยคนคะ โพสท่าแบบไม่มีใครยอมใครกันเลย

ว่าแต่ใครช่วยถ่ายรูปให้คะเนี่ย

แวะมาเก็บเรื่องราวของชาวเราค่ะ

ยินดีที่รู้จักพี่เล็กด้วยนะคะ ท่าโพสของพี่เชื่อแล้วว่า

เป็นชาวแก๊งค์จริงๆ เลย แม้ว่าพี่จะไม่เคยมาพูดคุยด้วยก็ตาม



ภาพโปสเตอร์ใหญ่เกือบเท่าตัวจริงเลยนะเนี่ย



ถ้าพี่ชายจัดงานคอนเสริ์ตแล้วซ้อๆ ได้ไปกัน ฝากร้องเพลง "จ๊กกวั๊นโห" เผื่อด้วยนะ

23/01/2552

ครั้งนี้เป็นนัดสำคัญที่ตื่นเต้นมากๆของซ้อจางกุ และซ้อเจิ้งทิบทิมกรอบค่ะ ครั้งนี้ซ้อกุต้องเป็นไกด์ให้ซ้อเจิ้ง การที่เราคุยกันแต่ในเนทมา 4 ปี ยังไม่เคยพบกัน ทำให้ตื่นเต้นมากตื่นแต่เช้าเพื่อเดินทางไปยังที่นัดหมายคือที่พืชสวนโลก ปรากฏว่าทับทิมกรอบไปถึงแล้ว แต่ไกด์ยังไปไม่ถึง เพราะอะไรน่ะรึคะ เพราะไกด์และคุณลุงโชเฟอร์ขับรถหลงทางค่ะ 555 แบบว่าไม่ค่อยรู้จักถนนหนทางที่นอกเหนือจากเส้นทางที่จากบ้านไปทำงาน และทำงานแล้วกลับบ้านเท่าไหร่เลย และคุณลุงก็นานๆจะมาแถวนี้ ทำให้ทับทิมกับคุณแม่รออยู่หลายนาที ครั้งแรกที่ได้พบรู้สึกดีใจและประทับใจมากค่ะ คุณแม่ใจดี คุยเก่งกว่าลูกสาวซะอีก แถมยังแข็งแรงมากกก เดินขึ้นบันไดหลายชั้นโดยไม่มีอาการเมื่อยเลย แต่ซ้อกุกลับมาถึงบ้านก็ปวดเมื่อยขาไปโม้ดดดด สลบไป 1 ยก แต่อยากบอกว่าเป็นการพบกันของเราสองคนที่สนุก ประทับใจมากค่ะ

เก็บภาพสถานที่บางส่วนมาฝากค่ะ ดอกไม้ส้วยสวย แม้จะร้อนไปหน่อย แต่ซ้อกุมั่นใจว่าได้อาบสารป้องกันยูวีมาแล้ว โฮะๆ (มันคงไม่ดำไปกว่านี้แหล่ววว) โชคดี๊ดีที่สถานที่กว้างใหญ่เค้ามีรถรางให้นั่งชมดอกไม้ด้วย ก็เลยสบายเลยค่ะ

ลิลลี่และสองเรา


และท้ายนี้ขอบคุณสำหรับขนมคุ๊กกี้ของฝากของทับทิมกรอบนะคะ ถูกใจใช่เลยค่ะ พี่ชอบมากกกกก

ตามมาเก็บเรื่องเล่าค่ะ...สองสาวน่ารักจังเลยค่ะ เรารู้ด้วยว่าใครเป็นใคร เหอะๆๆๆๆ

ตามมาสมทบเก็บเรื่องเล่าด้วยคนค่ะ สองสาวนัดกันใส่โทนสีฟ้ารึเปล่าเอ่ย

เห็นหลินกุเล่าเรื่องหลงทางแล้ว นี่ก็เป็นคุณสมบัติอีกข้อของแก๊งค์เหมือนกันนะเนี่ย

ทำให้นึกถึงอาหมั่นกับฟาร์ม ที่หลงแถวๆ มาบุญครองหรือสยามเนี่ยแหล่ะ


ตอนแรกนึกว่าทับทิมจะนัดหลินกุไปดูหลินปิง เพราะเห็นว่าชอบหลินปิงมาก

กลายเป็นไปที่พืชสวนโลกแทน พวกเราเลยได้เห็นดอกไม้สวยๆ ไปด้วยดีจัง

เห็นรูปที่หลินกุกับทับทิมถ่ายตรงกำแพงแล้ว นึกถึงตอนจางงี้ไปฮ่องกง

ไว้ลองทำภาพ photoshop แปะรูปโปสเตอร์พี่ชายกับเฮียเคลงไปบ้างซี่คะ

จางงี้ ถ้าไม่รู้ใครเป็นใครก็แย่แล้วเด้อ คุยกันมานานตั้งหลายปีดีดักอ่า

o-yo ทับทิมมีคิวดูน้องหลินปิงตอนเย็นค่ะ แบบว่ารอบแรกจะเริ่มเก้าโมงเช้า แต่ทับทิมมาถึงก่อนนิดหน่อย เกรงจะไม่ทัน ก็เลยเลื่อนไปดูรอบเย็นแทน ส่วนหลินกุว่างเฉพาะช่วงเช้าถึงบ่าย ก็เลยได้ไปพืชสวนโลกก่อน แล้วก็ไปแอ่วกาดหลวง ตอนบ่ายก็แยกกลับก่อน ให้คุณลุงโชเฟอร์ไปส่งทับทิมกับคุณแม่ไปดูน้องหลินปิงต่อค่ะ ไว้รอทับทิมเอาภาพหลินปิงมาฝากอีกทีนะคะ

ปล. ภาพที่แปะอย่างที่ o-yo ว่า เคยเห็นเค้าทำกัน อยากทำเหมือนกัน แต่ทำไม่เป็นอ่ะค่ะ

นี่แสดงว่าหลินปิงยังมีคนต่อคิวดูกันอย่างหนาแน่นเลยนะเนี่ย ฮอตฮิตจริงๆ ค่ะ


ภาพ Photoshop ก็แค่เอาโปสเตอร์พี่ชายมาใส่ในช่องสี่เหลี่ยมด้านหลังไงคะ

เห็นเป็นช่องๆ พอดีน่าจะใส่รูปโปสเตอร์พี่ชายได้สบาย

ก็เหมือนว่าไปถ่ายรูปกับโปสเตอร์ที่ฮ่องกง 55

มาถึงบ้านแล้วจ้า...แต่ยังไม่ขอโม้นะจ๊ะ เก็บแรงไว้ก่อน

พี่โย่ว..พี่หลินต้องรีบกลับไปช่วยแม่ขายของค่ะ เลยไม่ได้ไปดูหลินปิงด้วยกัน

ทับทิมไปดูหลินปิงรอบเย็น ตัวจริงลูกสาวน่ารักมากๆๆๆๆ เดี๋ยวมาโม้

คืนนี้ขอไปนอนก่อนนะค่ะ

มาปูเสื่อไว้รออ่านเรื่องเล่าจากทับทิมด้วยค่ะ

ทับทิมเล่าและลงรูปไว้ที่ "ท่องเที่ยวตามใจฉัน" นะค่ะ ไปติดตามกันได้จ้า

มาที่งานของคนรักหนังสือกันบ้าง...
อันนี้ต้องปูพื้นก่อนนะ ประมาณว่ามิกับพี่งี้เป็นประเภทบ้านิยายด้วยกันทั้งคู่ แต่ของจางงี้จะเป็นนิยายจีนมากกว่า แล้วตอนที่ 'มากกว่ารัก' ของแจ่มใสล้อนท์ออกมาก็โดนเข้าเบ้าตาเลย (ก็เลยต้องใส่แว่นไง) นับแต่นั้นก็เป็นแฟนมากกว่ารักเรื่อยมา

แล้วพอพี่น้องชาวินฯ คุยกันมากๆ เข้าก็รู้ว่ามิกับทิมเป็นประเภทเดียวกับจางงี้เรย และวันนี้ก็มีมีทติ้งมากกว่ารักครั้งที่ 1 แรกๆ ก็สมัครไปงั้นเพราะไม่คิดว่าจะได้ไง ทีแรกสละสิทธิ์ไปแล้วด้วย พอรู้ว่ามิก็มีส่งคำตอบชิงโชคได้ไปเหมือนกันก็เลยดีใจ ไปเจอมิดีกว่า

ก็เจอกันตั้งแต่ก่อนบ่ายโมงค่ะ งานยังไม่เริ่มก็เม้าส์กันแหลกลาญน้ำลายฟูมปาก ต่างก็เม้าส์กันถึงไอดอลของตน แล้วจางงี้ก็คว้าอัลบั้มรูปของฟงที่ได้มาจากฮ่องกงตอนไปเที่ยวให้มิไปเพราะว่า...แฮะๆ มันเป็นดีวีดีคาราโอเกะ จางงี้ไม่เคยฟังเพลงฟง ก็เลยร้องตามไม่ได้ ให้มิดีกว่า...ชอบหรือเปล่ามิ

แล้วมิก็เปิดกระเป๋าให้ดู ชีไปซื้อพี่ลู่มาแล้ว แบบว่าชีลังเล ไม่รู้ว่าจะมีดีวีดีออกหรือเปล่า เกิดไม่ออกยุ่งเลย เพราะชุด 1 ก็หายากแล้วตอนนี้ แล้วที่ร้านก็บอกว่าชุด 2 ออกต้นเดือนมีนาคมแล้ว...วู้ เตรียมกระเป๋ารั่วอีกแระ (ไอ้ที่รั่วๆ กันอยู่ก็อุดไม่ได้แล้วค่ะตอนนี้)

สักพักก็ดูเวลา เลยมามากแล้วก็ยังไม่เริ่มสักที ทั้งคู่คิดเหมือนกันเลยว่า 'หิว' มาก เมื่อไหร่มันจะปล่อยให้กินซะทีฟระ @$$%#88*

กว่าจะได้ลงทะเบียนกันก็บ่ายโมงกว่าๆ แระ

กิจกรรมแรกเขาก็ให้หัดปั้นซาลาเปากัน มีเชฟมาสอนวิธีทำไส้กับปั้นแป้ง ดูไปพิธีกรก็บอกให้ดูดีๆ เพราะเดี๋ยวต้องทำ ตอนท้ายดันบอกอีกว่าแป้งต้องแช่ไว้หนึ่งคืน เราก็เดาออกแต่แรกแล้วแหละว่าเขาคงไม่ให้ทำหมดทุกขั้นตอนหรอก บางคนบอกว่าเข้า 7-11 ดีกว่ามั้ยพี่ 5555

สรุปเลยเขาก็สอนให้เรารู้วิธีการแหละเผื่อเอาไปทำเองได้ มาถึงสิ่งที่ต้องลงมือจริงๆ ก็คือปั้นแป้งโปะไส้นี่แหละ จางงี้แย่มากเลยจีบไม่เป็น (ก็ถ้าไม่งั้นป่านนี้มันจะยังอยู่บนคานเรอะ...เฮ้ววววว) แต่มิเริ่ดมาก ชีปั้นเป็นกระต่ายน้อยเพคะ สวยด้วยก็เลยใช้ตัวนั้นส่งประกวดซะเลย แต่ถึงอย่างนั้นก็ชวดรางวัลอยู่ดีเพราะอีกกลุ่มเขาแร้งค์มากค่ะพี่น้อง มากันเป็นก๊กมั้งนั่น ตั้งแต่ตอนเริ่มงานแล้ว เม้าส์กันห้องแทบแตก

อยู่ร่วมอีกกิจกรรมที่เขาสัมภาษณ์นักแปลได้แป๊ปเดียวค่ะ (ก็ไอ้ซาลาเปาก็ล่อไปเกือบ 2 ชั่วโมงแล้ว คอนโทรลเวลากันไม่เป็นเลยให้ตายเหอะ) มิมีนัดกับหมอต้องไปหาหมอก็เลยกลับกันเลยค่ะ

นี่จางงี้ก็ถึงบ้านก่อน ส่วนมิคงยังอยู่ที่ร้านหมอค่ะ

เก็บรูปมาฝากด้วยแต่เดี๋ยวให้มิอนุญาตก่อนค่อยเอามาแปะนะคะ แล้วก็เดี๋ยวให้มิมาต่อส่วนของมิแล้วกันนะคะ

หนีห่าววววว (ว่าแต่มันแปลว่าไรฟระ)

'หนีห่าว' แปลว่า 'สัวสดี' ค่ะจางงี้


วันนี้เพิ่งดูเก็บตกช่อง 3 ที่ลพบุรีเค้าปั้นซาลาเปาเป็นรูปลิง

มามิปั้นเป็นกระต่ายเหรอเนี่ย อยากเห็นจังเลย

ว่าแต่คนจัดงานใจร้ายเนอะ ปล่อยให้หิวได้ไงเนี่ย น่าจะมีอะไรให้ลองท้องก่อน


กรี๊ดกร๊าดดีใจ เล็กเซียวหงส์ ชุด 2 จะออกแล้วเหรอคะ

งานนี้ไม่ใช่กระเป๋ารั่วแล้ว กระเป๋าขาดเลยล่ะ


ปล. ขำมุก "จีบไม่เป็น" ของจางงี้จริงๆ คิดได้ไงเนี่ย

เห็น o-yo บอกว่างี้เล่าเรื่องเล่าเมื่อเราเจอกันมาให้อ่านก็รีบแจ้นมาอ่านเลย อ่านจากบรรยากาศที่งี้กับมามิเล่าแล้ว คนเยอะมากเลย แต่เป็นการจัดงานมิตติ้งของนักอ่าน เค้าน่าจะมีกิจกรรมอะไรที่เกี่ยวกับนิยาย หนังสือ หรือการอ่าน แต่ไปให้ปั้นซาลาเปาซะนี่ ทำให้หิวซาลาเปาขึ้นมาทันใด ไม่รู้ว่าฝีมือมามิกับงี้จะอร่อยรึป่าว แต่คิดว่าคงจะอร่อยเพราะบรรจงปั้นไปพร้อมกับใส่ความหวานของไอดอลในดวงใจเข้าไปด้วย

และก็ดีใจแทบกริ๊ดดังๆกับข่าวที่ว่าพี่ลูลู่จะออกชุดสองเดือนมีนานี้แล้ว จะได้มีครบซักที เย่!!